«Ես չեմ որոշել, որ դառնալու եմ նկարիչ: Երեւի այդ շնորհքն ունեի, որովհետեւ մեր պիոներական պատի թերթի ճակատները ես էի նկարում, կարիկատուրաները ես էի նկարում: Այդպես էր նաեւ ճամբարներում՝ պիոներական թերթի ճակատներն էլ ո՞վ պիտի նկարեր, եւ Իսաբեկյանին գտնում էին, ես էլ համեստ, խելոք նկարում էի: Հետո, երբ յոթամյա դպրոցն ավարտեցի, ինձ տարան տեխնիկում: Զոռով տարան, … Շարունակել կարդալ «…Իսկ դու սոված նկարիչ պիտի դառնաս»