Ժամանակներ են հոսել, բայց հիշողությանս պաստառին, որպես գունեղ գեղանկար, դաջվել է 1989-ի հունիսյան արեւոտ այդ օրը. քաջասիրտ սասունցիների նոր ոստան Ուջանում համաժողովրդական տոն էր ու ցնծություն՝ բացվելու էր 19-րդ դարասկզբին թուրք արնախումների սարսափը դարձած հայ ֆիդայիների «բռունցքված» հուշարձանը: Հրապարակը լեցուն էր մարդկանցով, «ասեղ գցելու տեղ» չկար: Ուջան էին հասել մարդիկ հեռավոր գյուղերից, երգի-պարի սիրված համույթներ՝ մայրաքաղաքից, հայտնի երգիչներ, արվեստագետներ, մտավորականներ: Այդպիսի մթնոլորտ, թերեւս, եղել էր մեկ էլ ամենայն հայոց Զորավարի՝ Անդրանիկի ազդեցիկ հուշարձանի բացման առիթով: Իսկ այս անգամ ուջանցիներին այդ ցնծությունը պարգեւել էր տաղանդավոր քանդակագործ Յուրի Մինասյանը, որի ծննդյան օրն է այսօր. ֆիդայիների արձանախումբը երկնած արվեստագետը հոբելյար է՝ ութսուն տարեկան…
Հիշում եմ, թե որքան էր սիրտը «կախ» այն բանի համար, որ խորհրդային կարմիր գաղափարախոսության պարտադրանքով արձանախմբի ճիշտ կենտրոնում քանդակել էր նաեւ ալ աստղը ծալվող ականջակալներով գլխարկը զարդարած կարմիր բանակայինի՝ խորթ մի տարր՝ պաշտելի ու շքեղ ասպետների շարքում: Բարեբախտաբար, փոխվեցին ժամանակները, եւ քանդակագործը, հեռացնելով կոմպոզիցիայում անհամատեղելի անհեթեթ կերպարը, ֆիդայու նոր դիմաքանդակով կատարելության հասցրեց իր ասելիքը:
Իսկ նրա քանդակներն ու դիմաքանդակները սփռված են հանրապետությունով մեկ ու նրա սահմաններից շատ հեռու՝ Գերմանիայի Վեյմար քաղաքում՝ Գյոթեի դիմաքանդակը հանճարեղ բանաստեղծի տուն-թանգարանի համար, աշխատանքներ Վիտեբսկում, Աշգաբադում, Կրիմսկում, Անապայում, խաչքարեր Բուլղարիայի Վառնա քաղաքի հայկական եկեղեցու բակում, ֆրանսիական Դելերոն կղզում, Մոսկվայի աստղադիտարանի համար էքստերիերի ձեւավորում, նույն վայրում Արեգակնային գալակտիկային նվիրված 9 աստվածների մարմարյա հուշարձանները, որոնցով անհնարին է չսքանչանալ:
Նրա ստեղծագործություններից հիշատակենք Ալեքսանդր Գրիբոյեդովին, ուսուցչին նվիրված հուշարձանները, «Ողբը», «Երաժշտություն», «Սպասում», «Վերածնունդ», «Փահլեւան», «Նամակ Պետրոս Մեծին», «Իսրայել Օրի», տասնյակ ու տասնյակ այլ կերտումներ:
Յուրի Մինասյանն է հեղինակել ժողտնտեսության նվաճումների տաղավարների ձեւավորումը, Երեւանի մանկաբարձության եւ գինեկոլոգիայի ինստիտուտի շենքի ճակատային մասի արձանախումբը՝ մայրության թեմայով, մայրաքաղաքի գյուղակադեմիայի նախասրահում գիտնականների դիմանկարները: Արցախյան ազատագրական պայքարից հետո բազմաթիվ հուշարձաններ մեր հաղթանակած երկրամասում, Երեւանում, Ջավախքում: Իսկ մինչ այդ՝ հուշարձաններ՝ նվիրված Մեծ հայրենականում նահատակված հայորդիներին Էջմիածնի, Արտաշատի շրջանների Մրգաստան, Դողս, Արագած, Հայկաշեն, Ամբերդ, Քաղցրաշեն գյուղերում: Հավելենք՝ Մհեր Մկրտչյանի խոսուն հուշարձանը Գյումրիում, Հայաստանում քրիստոնեությունը որպես պետական կրոն ընդունման 1700-ամյակին նվիրված կոթող Էջմիածնում:
Բոլորը չես թվարկի՝ դրանք անհամեմատ ավելի շատ են, տարաբնույթ ու վաստակած արվեստագետի առանձնացող ձեռագրին բնորոշ: Հավելենք եւ այն, որ քանդակագործի ստեղծագործություններից շատերն իրենց մնայուն տեղն են գտել հանրապետության տարբեր թանգարաններում, Հայաստանի ազգային պատկերասրահում, արտերկրի մի քանի պատկերասրահներում, մասնավոր հավաքածուներում: Ասել է թե՝ թանգարանային արժեքներ՝ տաղանդի, ստեղծագործական տառապանքի, երեւակայության եւ մտքի թռիչքի արդյունք, որոնցով օժտված են ոչ բոլոր արվեստագետները…
Շնորհավորենք քանդակագործին՝ շարունակելով սքանչանալ նրա ինքնատիպ կերտումներով, մանավանդ՝ երկինք մխրճված ու ֆիդայաշունչ ուջանյան արձանախմբով…
