Թուրքիայի դպրոցների 9-րդ դասարանի պատմության դասագրքերում եթե կա հանդուրժողականություն հայերի նկատմամբ, ապա հետագա տարիների դասագրքերում այդ քարոզչական գիծն անհետանում է՝ տեղը զիջելով թշնամանքին։
Հայերը համարվում են Օսմանյան կայսրությունում և ընդհանրապես Թուրքիայում թշնամիներ, որոնց դեմ պայքարը դարձել էր թուրքական պետության ամենակարևոր գործերից մեկը։
Անդրադարձ կա 1894-1896 թվականների հայկական կոտորածներին, որոնք համարվում են հայկական դեպքեր՝ հրահրված հայերի կողմից, որոնց զոհ էին գնացել հազարավոր մուսուլմաններ։
Հայոց ցեղասպանությունը ներկայացվում է որպես տեղահանություն՝ հանուն հայերի «անվտանգության», որոնց պատերազմից հետո հնարավորություն էին տվել «վերադառնալ» իրենց նախկին բնակավայրերը, բայց նրանք չէին վերադարձել։
Թեմային է անդրադառնում ԵՊՀ-ի արևելագիտության ֆակուլտետի թուրքագիտության ամբիոնի ասիստենտ, բանասիրական գիտությունների թեկնածու, թուրքագետ Նաիրա Պողոսյանը։ «Հայկական հարցի և Հայոց ցեղասպանության թեմայի անդրադարձը թուրքական դասագրքերում»՝ մաս 2-րդ։