Արցախյան 44-օրյա պատերազմի այն օրից, երբ հեռուստաէկրաններին «երեւաց» հրետանավոր Ալբերտ Հովհաննիսյանը, յուրաքանչյուր հայի համար նա դարձավ խիզախ ու հայրենասեր զինվորի խորհրդանիշ: Եվ այդ պահից մենք հաճախ էինք էկրաններին կամ ֆեյսբուքյան էջերում սրտատրոփ պահում քաջարի հայորդու ճամփան: Ոգեւորված միմյանց էինք փոխանցում մեր զգացումները եւ ավելի համոզվում այն ճշմարտության մեջ, որ հայ զինվորը չի պարտվել: Ցավոք, օրեր անց առանք Ալբերտի զոհվելու մասին լուրը եւ, խոստովանենք, տակնուվրա եղանք: Ասես մեր սրտից մի մասնիկ էր պոկվել… Հավատալ չէր լինում, մինչեւ «Եռաբլուրում» նրա մարմինը չամփոփեցին, եւ հայրը՝ որդեկորույս Արտակը, չարտահայտվեց իր խորունկ վշտի մասին: Բոլորս էինք սգում հրետանավորի մահը եւ, սովորության համաձայն, դարձյալ հեռուստաէկրաններին, կարոտած հայացքով, փնտրում անմահացած Ալբերտին:
Անկեղծ լինենք. մեզնից շատերն են, հավանաբար, ցավով մտորել, թե իսկապես հերոսական սխրանք գործած զինվորն ինչու մինչեւ հիմա ըստ արժանվույն չի գնահատվել: Ինքներս մտորում եւ միաժամանակ չէինք կորցնում հավատը, որ մի օր հայրենիքն անպայման արժեւորելու է զինվորի հերոսական առաքելությունը: Եվ մեր ակնկալիքները զուր չէին: Արցախյան 44-օրյա պատերազմում գործած սխրագործության ու հայրենիքին մատուցած բացառիկ ծառայությունների համար ԱՀ նախագահի հրամանագրով Ալբերտ Հովհաննիսյանը հետմահու արժանացել է «Ոսկե արծիվ» շքանշանի: Ասել է թե՝ քաջ զինվորը «համալրեց» հերոսների շարքը ու հավերժեց Արցախի սրտում: Հատկանշական է, որ նախագահ Ա. Հարությունյանը բարձր պարգեւը հերոսի ծնողներին է հանձնել Հրետանավորի օրը՝ առավել ընդգծելով տոնի խորհուրդը:
Հայրը՝ Արտակ Հովհաննիսյանը, շնորհակալական խոսքերին խառնելով անթաքույց վիշտը, նշեց, որ «Ոսկե արծիվը» պատվավոր տեղ կգտնի Ալբերտին նվիրված յուրահատուկ թանգարանում, որտեղ յուրաքանչյուր մասունք նրա անցած մարտական ուղու հետ է կապված, ուր մշտարթուն են որդու մասին հիշողությունները: Հավելենք նաեւ, որ «Եռաբլուրում», որտեղ հազարավոր հայորդիների հետ ննջում է եւ քաջարի հայորդին, շիրմաքարին խոնարհված ծաղիկների կողքին Հայոց եռագույնն ու Արցախի Հանրապետության դրոշն են: «Այս երկրի, այս հող ու ջրի համար է զոհվել Ալբերտը,- ասաց նա,- որպեսզի Արցախը հայկական մնա, եւ նրա, մյուս նահատակված տղաների անուններով շատ-շատ երեխաներ ծնվեն»…
