Մեծ է «Ավրորա» մարդասիրական նախաձեռնության համահիմնադիր, բարերար Ռուբեն Վարդանյանի ավանդը Արցախի տնտեսական զարգացման ծրագրերում, ով 44-օրյա պատերազմից հետո շարունակում է մնալ արցախցիների բարեկամն արտերկրում, մասնավորապես՝ Ռուսաստանի Դաշնությունում ապրող գործարարների հետ ավելի ակտիվորեն է լծվել ավերածությունների վերացմանը, հայրենակիցների աջակցման գործին:
Օրերս Արցախ կատարած հերթական այցի շրջանակում բարերարը հյուրընկալվել էր հանրապետության մայր բուհում, ուր պրոֆեսորադասախոսական անձնակազմի եւ ուսանողության հետ հանդիպմանը հավաստիացրել է, թե այսուհետ եւս իր անմիջական մասնակցությունն է բերելու տնտեսության վերականգնմանն ու բնակչության կենսական նշանակության խնդիրների լուծմանը. «Արցախն ինձ համար առանձնահատուկ դեր ունի ոչ միայն այն պատճառով, որ իմ մայրական կողմի արմատները Հադրութի Բանաձոր գյուղում են, այլեւ որ միշտ հավատացած եմ եղել հայ ազգի ապագան Արցախով պայմանավորված լինելու մեջ: Այն, ինչ կատարվել է թշնամու սանձազերծած դաժան պատերազմի ժամանակ, շատ ծանր է ու հուսահատեցնող, բայց ուզում եմ ձեզ հավատացնել, որ ամեն ինչ վերջացած չէ: Մենք չպետք է նստենք ու սպասենք հրաշքի: Այսօր պետք է կարողանանք հետ նայել ու վերլուծել մեր սխալները: Պարտադրված ենք վերացնել դրանք ու կառուցել նոր զարգացած պետություն»:
Անդրադառնալով «Ավրորա» նախաձեռնությանը, բարերարն առավելապես կարեւորել է համաշխարհային մարդասիրական մրցանակի առաքելությունը. «Մեր նպատակն է աջակցել նրանց, ովքեր վտանգի են ենթարկում սեփական կյանքը, առողջությունը կամ ազատությունը, որպեսզի փրկեն այն մարդկանց կյանքը, առողջությունն ու ազատությունը, որոնք տառապում են հակամարտությունների, մարդկության դեմ իրագործվող հանցագործությունների հետեւանքով»: Ռ. Վարդանյանի խոսքով, «Ավրորան» աշխարհի մարդասիրական մրցանակների շարքում արդեն հանրաճանաչ է եւ երրորդ տեղն է զբաղեցնում Նոբելյան եւ Ա. Սախարովի անվան ազատության մրցանակներից հետո: Հատկանշական է, որ մրցանակի գրեթե բոլոր դափնեկիրներն այցելել են Արցախ, ճանաչել են արցախցուն եւ ապրում են նրանց ցավով. «Մենք ապացուցեցինք, որ ուժեղ ենք եւ կարող ենք նաեւ օգնել աշխարհին: «Ավրորայի» շնորհիվ հայ ազգի կողմից երախտիքի խոսք ենք ուղղում բոլոր նրանց, ովքեր մեզ մենակ չեն թողել Մեծ եղեռնի օրերին»…
Ըստ բարերարի, դաժան պատերազմի օրերին ակնհայտ էր, որ «չենք կարող դիտողի դերում լինել եւ որոշեցինք, որ «Ավրորան» աշխարհի համար է, բայց Հայաստանն ու Արցախն էլ աշխարհի մի մասն են, եւ պետք է արձագանքենք այն ամենին, ինչ տեղի է ունենում այստեղ: Ու մենք օգնության նպատակով անմիջապես 2 մլն դոլար ուղղեցինք Արցախին` ավերված բնակավայրերի վերականգնմանը»: Ռուբեն Վարդանյանը հավելեց, թե հուսահատության մեջ հայտնված ընտանիքները պետք է հասկանան, որ մենակ չեն, եւ «Ավրորան» միշտ Արցախի կողքին է:
Որպես ասվածի վկայություն, նա ընդգծել է. «Մարդասիրական նախաձեռնությունը հայտարարել է Արցախի օգնության ծրագրի հիմնովին նոր փուլ, որով այսուհետ աջակցություն կստանան այն նախագծերը, որոնք օժանդակում են եւ խթանում սոցիալական երկարաժամկետ զարգացումը տարածաշրջանում»: Պատերազմից հետո «Ավրորայի» մեկնարկած ծրագիրը #AraratChallenge նախաձեռնության միջոցով մարդասիրական անհապաղ օգնության տրամադրումն է արցախցիներին: Ուշագրավ է, որ «Ավրորայի» համահիմնադիրներ Նուբար Աֆեյանի, երջանկահիշատակ Վարդան Գրեգորյանի հետ Ռ. Վարդանյանը 1 մլն ԱՄՆ դոլար է նվիրաբերել «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամին` Արցախի օգնության ծրագրերի շրջանակում:
Ռուբեն Վարդանյանը, պատասխանելով ուսանողների հնչեցրած այն հարցին, թե «ինչու պարտվեցինք», մասնավորապես նշեց. «Ես փորձագետ չեմ, բայց որպես հայ մարդ, որպես այս հողի համար որոշակի գործեր արած քաղաքացի, կասեմ իմ կարծիքը: Մենք տուրիզմ էինք զարգացնում, ռեստորանային բիզնեսն էինք խթանում, գյուղատնտեսական նոր ծրագրեր էինք ներդնում, այս ամենն, իհարկե, կարեւոր է, բայց մի տեսակ մոռացել էինք ամենակարեւորը` մեր անվտանգությունը սահմանում: Ցավալի է, բայց պատճառներից մեկը ես համարում եմ նաեւ այն, որ հայաստանյան հասարակության մի չնչին մասի համար Արցախը ոչ թե հաղթանակի խորհրդանիշ էր, այլ բեռ էր ու խնդիր: Տարեցտարի այդ անջրպետը խորացավ, դա իմ կարծիքն է: Պատճառներից է նաեւ այն, որ միշտ վստահություն ենք ունեցել, որ պատերազմի դեպքում մեզ պետք է օգնեն: Ցավոք, պատմությունից դասեր չենք քաղել: Մենք պատրաստ չէինք կոմպրոմիսների: Ու սա եւս պատճառներից մեկն է: Մի բանում վստահ եմ` Արցախը կմնա հայկական: Այն պետք է լինի ուժեղ եւ ինքնաբավ: Իսկ դրան հասնելու համար պիտի համախմբվենք, զորեղ կամք դրսեւորենք, միասին հաղթահարենք դժվարությունները եւ շենացնենք Արցախը»:
