Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը Բաքվում լրագրողների հետ զրույցի ժամանակ չէր բացառել Թուրքիայի ԶՈւ ռազմաբազայի ստեղծումը Շուշիում ստորագրված հռչակագրի շրջանակներում։ Հայտարարվել էր, որ հռչակագիրն ընդամենը ճանապարհային քարտեզ է, որով առաջնորդվելու են երկու երկրները, իսկ իրականում այն թուրքական նպատակների իրականացման ծրագիր է լինելու։ Սրանով Թուրքիան արդեն բացահայտ խոսում է Ադրբեջանում իր ռազմական ներկայությունն ապահովելու հավակնության մասին, ինչը, ցավոք, հնարավոր դարձավ միմիայն Արցախյան երկրորդ պատերազմի արդյունքների հետեւանքով։ «Հաղթանակի» համը շատ քաղցր է Ալիեւի համար, եւ Թուրքիայի հետ թավշյա սերտաճման հետեւանքները, միգուցե, ավելի ուշ կզգացվեն Ադրբեջան արհեստածին պետությունում։
ՌԴ նախագահի մամուլի խոսնակ Դմիտրի Պեսկովը երեկ հայտարարել էր, որ Ռուսաստանն ուշադիր հետեւում է Ադրբեջանում թուրքական ռազմաբազայի ստեղծման հնարավորության մասին տեղեկությանը։ Ավելի վաղ Ռուսաստանի արտաքին գործերի նախարար Սերգեյ Լավրովը հրաժարվել է մեկնաբանել այդ տեղեկությունը՝ անվանելով այն «ասեկոսե»:
Շուշիում Ադրբեջանի եւ Թուրքիայի միջեւ ստորագրված հռչակագրին եւ այնտեղ ամրագրված ռազմական համագործակցությանն անդրադարձել է Ռուսաստանի ԱԳՆ պաշտոնական ներկայացուցիչ Մարիա Զախարովան՝ նշելով, որ Ռուսաստանը ճիշտ չի համարում Արցախին վերաբերող հարցերը խառնել Հայաստանի կամ Ադրբեջանի՝ երրորդ երկրների հետ հարաբերություններին։ «Ադրբեջանի եւ Թուրքիայի միջեւ բարձր մակարդակով վերջին շփումները մենք դիտարկում ենք սրանից ելնելով»,- ասել է Զախարովան՝ ընդգծելով, որ տարածաշրջանում երկկողմ հարաբերությունները, այդ թվում ռազմական բնույթի, չպետք է կառուցվեն այլ պետությունների դեմ։ Հասկանալի է, որ Ռուսաստանի համար գրավիչ հեռանկար չէ անմիջապես իր սահմանի մոտ ունենալ ՆԱՏՕ-ի անդամ պետության զինված ուժերի ռազմաբազա։ Վերջին հանգամանքը հետագայում լավ հնարավորություն կարող է դառնալ երկակի խաղ խաղալ ինչպես Ռուսաստանի, այնպես էլ՝ ՆԱՏՕ-ի գործընկերների հետ սեփական հետաքրքրություններն ու ծրագրերն առաջ մղելու համար, իսկ փորձը ցույց է տալիս, որ Թուրքիան կարողանում է լավագույնս համադրել մյուսների հակասություններն ի շահ իրեն։
Թերեւս, այս հարցի շուրջ համաձայնություն ձեռք բերելու նպատակով է, որ Էրդողանն ու Ալիեւը ցանկանում են հանդիպում ունենալ ՌԴ նախագահի հետ։ Էրդողանը Ադրբեջանից վերադառնալուց հետո հայտնել էր, որ առաջիկայում նախատեսում է կապ հաստատել Վլադիմիր Պուտինի հետ, իսկ մինչ այդ վերջինիս հետ բանակցություններ է ծրագրում Իլհամ Ալիեւը։ Ի դեպ, ՌԴ նախագահի մամուլի ծառայությունը դեռ չի հայտարարել նման հանդիպման ծրագրերի մասին:
Իսկ Էրդողանը շտապում է, օրակարգում թուրքական ամենասպասված երազանքներից մեկի իրականացման խնդիրն է՝ Հայաստանի տարածքների հաշվին միավորել նախ Ադրբեջանը, ապա նաեւ ամբողջ թյուրքական աշխարհը։ Էրդողանը հայտարարում է, թե Ռուսաստանի հետ չի կարող որեւէ տարաձայնություն լինել կամ էլ դրա իրականացումը հետաձգելու մտադրություն։ «Կա մեկ ասպեկտ, այժմ մենք սահմանափակվում ենք հնգամյա համաձայնագրով։ Եվ մենք կցանկանայինք այս նախագիծն իրականացնել այս հնգամյա համաձայնագրի շրջանակներում»,- շեշտել է Էրդողանը: Թուրքիայի նախագահը շտապում է, քանի որ անհրաժեշտ է առավելագույնս օգտագործել Ադրբեջանի իշխանական շրջանակներում տիրող «հաղթանակից» առաջացած էյֆորիան թուրքական «մեծ թռիչքն» ապահովելու համար։
