Թվում էր, թե, առնվազն ես այդպես էի կարծում, որ իրանցիները, որոնք գլխավորապես գտնվում են Ադրբեջանի ու Թուրքիայի քարոզչության բուռն ալիքների ներքո, գալով Հայաստան եւ ձրի պատվաստելով կհասկանան ադրբեջանական հակահայ քարոզչության ունայնությունը։
Բայց ավաղ, դիտելով արեւմտյան պարսկալեզու ԶԼՄ-ների թղթակցությունները, բացառված չէ, որ հակառակ տպավորություն ստանան։ Ռեպորտաժներից մեկում իրանիցները շեշտում են, թե վիրավորված են զգում իրենց հանդեպ վերաբերմունքից ընդհանրապես։ Հայտարարում են, թե օրական 50 իրանցու են պատվաստելու, իսկ հերթում հարյուրավոր մարդիկ են, սակայն հերթից ոչ թե 50, այլ ընդամենը 15-25 հոգի է պատվասվում, մնացածը՝ 100-200 դոլարով, միջնորդների միջոցով։ Բացի այդ, նշում են, որ այլ երկրների քաղաքացները ոչ թե իրանցիների նման օրերով գիշերվա 3-ից հերթ են կանգնում, օրինակ հնդիկները, այլ առանց հերթի պատվասվում ու գնում են։ Բողոքում են նաեւ չափազանց թանկությունից, շեշտում, որ Հայաստանում 10 օր մնալու օրենքով ու սարսափելի թանկ գներով՝ մեկ մարդու համար պատվաստումը առնվազն 3 հազար դոլար է արժենում, դրան զուգահեռ՝ նվատացում ու արժանապտվության վիավորում։ Մի կին պատում է, որ այդքանով հանդերձ, իրեն չի հաջողվել պատվաստվել ու վերդառնում է ափսոսանքով։ Այլ կերպ ասած՝ սպառողական ու նյութապաշտական ոգին ծաղկունք է ապրում Հայաստանում, ինչը շատ ցավալի է։ Տես՝ https://www.radiofarda.com/a/31387376.html, «Ազատություն» ռադիոկայանի պարսկերեն ծառայություն։
Չի բացառվում, հավանագան է, որ արտահայտվողները չափազանցնում են, դժգոհելով իրենց իշխանություններից, սակայն լրագրողը եւս կիսում է այդ կարծիքը։ Բացի այդ, «մինջնորդության» գործոնը մեր իրականությունում ընկալելի երեւույթ է։ Կարծում եմ, որ պետք է միջոցներ ձեռք առենել, որպեսզի հանիրավի ողջ հայ ժողվուրդ շուրջ 200 մինլիոն պարսկալեզ լսարանի առաջ չվարկաբեկվի։
