Տարօրինակ կլիներ, եթե ծավալապաշտական քաղաքականություն որդեգրած Թուրքիայի այսօրվա իշխանությունները չօգտագործեին ուկրաինական ճգնաժամն իրենց քաղաքականությունն առաջ տանելու համար: Օգտվելով ստեղծված իրավիճակից, որ միջազգային հանրության ուշադրությունը սեւեռված է դեպի Ուկրաինան, թուրքական զորքերը մի քանի շաբաթ առաջ ներխուժեցին Իրաքի քրդական տարածքներ, իսկ մայիսի 3-ին էլ սկսեցին հարձակումը Սիրիայում՝ Հալեպի նահանգի հյուսիսային հատվածում:
Թուրքական զինված ուժերը ծանր հրետանու կիրառմամբ, «Ջաբհաթ Ալ-Նուսրա» ահաբեկչական կազմակերպության եւ նրա համակիրների աջակցությամբ հարձակում են գործել Իդլիբի հարավային գյուղերի վրա: Հունիսի 3-ին արդեն Թուրքիայի ԶՈւ-ին պատկանող անօդաչու թռչող սարքի թիրախ է դարձել Հալեպի հյուսիսային շրջանում գտնվող Թալ Ռիֆաթ քաղաքի պոլիկլինիկան, որտեղ տեղակայված է նաեւ ռուսական ռազմաբազան: Սիրիական պետական SANA լրատվամիջոցն էլ տեղեկացնում է, որ Ռաքքայի հյուսիսային գյուղերում տեղակայված թուրքական զինուժը եւ նրա հովանավորած զինված խմբավորումները ծանր հրետանիով հրետակոծել են միջազգային ավտոմայրուղու (M4) վրա գտնվող Աբու Նիթունա եւ Ալ-Թարվազիա գյուղերի բնակելի թաղամասերը, ֆրանսիական «Lafarge» գործարանի եւ Այն Իսա շրջանի շրջակայքը:
Ստեղծված իրավիճակում Սիրիան լքած ԱՄՆ ստորաբաժանումները վերադարձել են այս երկրի հյուսիսում գտնվող քրդաբնակ շրջաններ։ Սիրիական բանակի ստորաբաժանումներն էլ արդեն տեղափոխվել էին Թել Ռիֆաթ քաղաք եւ Հալեպի հյուսիսային շրջաններ։ Իրականություն են դառնում ռազմական փորձագետների կանխատեսումները, ըստ որոնց՝ պաշտոնական Անկարան օգտվելու էր Ուկրաինայում սկսված հակամարտությունից եւ ռազմական գործողություններ էր սկսելու հատկապես ՌԴ-ի հետ շփման կետեր ունեցող տարածաշրջաններում: Այսօր ՌԴ-ն եւ Թուրքիան, անմիջական շփման մի քանի կետից բացի, մոտ են կանգնած Եվրասիա աշխարհամասի շատ տարածաշրջաններում՝ Սիրիա, Լիբիա, Արցախ, Աֆղանստան, Միջին Ասիա:
Լիովին օրինաչափ էր, որ Սիրիայում Թուրքիայի առաջին հարվածները եղել են այն բնակավայրի վրա, որտեղ տեղակայված է ռուսական բազան: Սիրիայում Թուրքիան ցանկանում է խախտել այն շփման գիծը, որը գծվել է, ըստ էության, ՌԴ-ի հետ միասին, եւ որի մյուս կողմի անվտանգության պահպանմանը մասնակցում են Սիրիայում ռուսական զորքերը: Թուրքիայի ռազմական գործողության մյուս ուղղությունն էլ Սիրիայի քրդաբնակ շրջաններն են, որոնց անվտանգությունն էլ ԱՄՆ-ն է ապահովում:
Այստեղ պետք է արձանագրել, որ իրավիճակը հանդարտ չէ նաեւ Թուրքիա-ՌԴ շփման մեկ այլ կետում՝ Արցախում եւ ՀՀ-Ադրբեջան սահմանին: Պաշտոնական Բաքուն արդեն մեկ ամիս է՝ ամենօրյա ռեժիմով սուտ տեղեկատվություն է տարածում, թե, իբր, հայ-ադրբեջանական սահմանին հայկական ուժերն ամեն օր խախտում են հրադադարը: Այդ հաղորդագրությունների կեղծ լինելն ակնհայտ է, այն պարզ պատճառով, որ ՀՀ զինված ուժերը հետպատերազմյան ժամանակահատվածում օրինաչափորեն չեն ցանկանա քայլեր անել իրավիճակը ապակայունացնելու ուղղությամբ, առավել եւս, երբ ՀՀ իշխանությունները մշտապես հայտարարում են տարածաշրջանում խաղաղության դարաշրջան բացելու մասին:
ՀՀ սահմանին կատարվողն Ադրբեջանի հանրահայտ ձեռագիրն է, որն իր բոլոր նախահարձակ գործողություններից առաջ կեղծ տեղեկատվություն էր տարածում, իբր, հայկական ուժերի հարձակման վերաբերյալ: Այլ կերպ ասած՝ Ադրբեջանն այդ կերպ նախանշում է լարվածության մակարդակի աճ, որը չի կարող չդիտարկվել որպես ուկրաինական ճգնաժամի համատեքստից դուրս եւ պատերազմող Ռուսաստանի դեմ գործողություն:
Լիովին օրինաչափ է, որ Սիրիայում Թուրքիայի ռազմական գործողությունների մեկնարկը համընկավ Դոնբասի ուղղությամբ ուկրաինական ուժերի անհաջող հակահարձակման փորձի հետ: Միանշանակ է, որ ուկրաինական ճգնաժամի երկարումը մեծացնելու է լարվածության մակարդակը տարածաշրջանում եւ ողջ աշխարհում:
