Ուկրաինական ճգնաժամում օրեցօր մեծանում է Թուրքիայի դերակատարությունը: Պաշտոնական Անկարան ձգտում է հակամարտության կարգավորման գործընթացում հիմնական միջնորդի առաքելություն ստանձնել՝ գործընկերային հարաբերություններ պահպանելով ինչպես Ռուսաստանի, այնպես էլ Ուկրաինայի հետ: Չնայած այն բանին, որ Անկարան անընդհատ բայրաքթարներ է մատակարարում Կիեւին, որոնք ռուսական զինված ուժերին կորուստներ պատճառելու հիմնական միջոցն են, եւ բացի այդ էլ տեղեկություններ կան, որ ինչպես արցախյան պատերազմում, այնպես էլ ուկրաինականում դրանց օպերատորները թուրք զինվորականներ են, այնուամենայնիվ, Մոսկվան չի ցանկանում վատացնել հարաբերությունները վերջինիս հետ:
Սա է փաստում մարտի 16-ին Ռուսաստանի եւ Թուրքիայի արտգործնախարարներ Սերգեյ Լավրովի եւ Մեւլութ Չավուշօղլուի հանդիպումը: Բանակցություններին հաջորդած ճեպազրույցում վերջինս բաց տեքստով հայտարարեց, որ Թուրքիան, նպատակ ունենալով լավ հարաբերություններ պահպանել թե՛ Ռուսաստանի եւ թե՛ Ուկրաինայի հետ, փորձում է միջնորդի դեր ստանձնել նրանց միջեւ առկա հակամարտության պայմաններում: Սերգեյ Լավրովն էլ նշեց, որ չնայած Թուրքիայի եւ Ռուսաստանի միջեւ առկա են որոշակի տարաձայնություններ Ուկրաինայի հարցում, այդուհանդերձ, իրենք ողջունում են Թուրքիայի հավասարակշռված դիրքորոշումը: Չավուշօղլուն իր հերթին եւս մեկ անգամ ընդգծեց, որ Անկարան ցանկանում է՝ ճգնաժամն ավարտվի խաղաղ ճանապարհով:
Լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ անդրադարձ է եղել նաեւ հայ-թուրքական գործընթացներին: Սերգեյ Լավրովը հայտարարել է. «Կազմակերպվել են Հայաստանի եւ Թուրքիայի հատուկ ներկայացուցիչների հանդիպումները: Մենք ողջունում ենք Հայաստանի եւ Թուրքիայի միջեւ երկկողմ կապերի կարգավորման գործընթացը եւ մեր կողմից պատրաստ ենք համատեղ աշխատանքի, որը թույլ կտա խորացնել համագործակցությունը Հարավային Կովկասի երկրների միջեւ»: Սա խոսում է այն մասին, որ չնայած ուկրաինական ճգնաժամին ուղղված հիմնական ռեսուրսներին՝ ՌԴ-ն ուշադրության կենտրոնում է պահում նաեւ Հարավային Կովկասը:
Հանդիպումից հետո հնչած ուղերձներից պարզ է դառնում, որ ՌԴ-ն բնական է համարում Ուկրաինայի պատերազմում Թուրքիայի, ինչպես իրենք են հայտարարել, մասնավոր ընկերության կողմից բայրաքթարների վաճառքը: Նկատենք, որ ՌԴ-ի հետ հարաբերությունները չվատացնելով էլ Անկարան մեծ տնտեսական շահույթ է ապահովում իր համար: Այսօր դեպի արեւմուտք ՌԴ-ի տնտեսական պատուհանը բաց է միայն Թուրքիայով:
Ռուս-թուրքական հարաբերությունների վատացումը, որքան էլ տխուր հնչի, այսօր ձեռնտու չէ նաեւ հայկական կողմին: Առաջնային դերակատարում ունենալով Արցախի դեմ ագրեսիայի սկսման եւ ելքի ապահովման մեջ՝ Անկարան կարողացավ հասնել այն բանին, որ հրադադարի վերահսկողության Ակնայի կենտրոնում ՌԴ զինված ուժերի հետ իր զինծառայողների ներկայությունն ապահովի: Այն ինչ-որ առումով սիրիական մոդելի տեղայնացումն էր Արցախի շուրջ: Այլ կերպ ասած, Արցախի սահմանների մոտ ստեղծվեց ՌԴ-Թուրքիա շփման եւս մեկ գիծ:
Այս պայմաններում այդ երկու երկրների միջեւ ցանկացած լարվածություն իր ուղիղ դրսեւորումն է ստանալու նրանց շփման բոլոր կետերում, նաեւ՝ Արցախում: Նման իրավիճակն ուղղակի հարված է Արցախի կարգավիճակի հարցի քաղաքական կարգավորման գործընթացին, որը դեռ չի թեւակոխել նոր փուլ, բայց անխուսափելիորեն տեղի կունենա: Աննախադեպ բարդ եւ լարված աշխարհաքաղաքական իրադարձությունների հորձանուտում այսօր առաջնային խնդիրը տարածաշրջանն անկայունություններից հեռու պահելն է: Սա գերխնդիր է՝ աչքի առաջ ունենալով այն բացարձակ ճշմարտությունը, որ մեր օրերում հնարավոր անկայունության օջախ կարող է դառնալ աշխարհի ցանկացած անկյուն, հատկապես Եվրասիա աշխարհամասում:
