Բերձորի միջանցքի փակման գործողությունների պատճառով Ադրբեջանին ուղղված միջազգային աննախադեպ ճնշումները եւ քննադատություններն այդ երկրի պետական համակարգի ներկայացուցիչներին ցայտնոտի մեջ են գցել: Որեւէ կերպ չկարողանալով իր մարդատյաց, ապակառուցողական գործողությունների համար հիմնավոր փաստարկներ կամ պատճառաբանություններ բերել՝ Բաքվի քաղաքական վերնախավը հայտնվել է ցնցումների մեջ եւ չտարբերակված վիրավորանքներ, կեղծիքներ է տարածում այս ու այն կողմ: Ադրբեջանական կեղծիքին մեր պետության քաղաքացիները վաղուց են ծանոթ եւ պարբերաբար զգում են դրանց բացասական հետեւանքները, երբ հաջողվում է միջազգային կառույցներում դրանք ճշմարտության տեղ «անցկացնել»:
Վերջին ամիսներին, սակայն, արդեն միջազգային կառույցների ներկայացուցիչներն են իրենց մաշկի վրա զգում ադրբեջանական կեղծիքի ողջ «հմայքը», ինչը նրանց պարտադրում է այլեւս չլռել: Օրերս Եվրոպական խորհրդարանի նախագահ Ռոբերտա Մեցոլլան ստիպված էր իր վրդովմունքն արտահայտել Ադրբեջանի խորհրդարանի նախագահին: Իսկ պատճառն այն էր, որ այդ երկրի մեջլիսում ԵՄ-Ադրբեջան խորհրդարանական համագործակցության հանձնաժողովի համանախագահ Թուրալ Գյանջալիեւը հերթական կեղծ հայտարարություններն էր արել, բայց այս անգամ դրանց ավանդական հասցեատերը Հայաստանը չէր, այլ Եվրոպայի ներկայացուցչական մարմնի պատգամավորը:
Փորձելով որեւէ կերպ պայքարել Ադրբեջանի մարդատյաց գործողությունների պատճառով Եվրոպայից եկող ճնշումների դեմ՝ Գյանջալիեւը Եվրոպական խորհրդարանին մեղադրել էր կոռուպցիայի միջոցով եվրոպացի խորհրդարանականներին ֆինանսավորման մեխանիզմ ստեղծելու մեջ: Ադրբեջանցի պատգամավորը հայտարարել էր, թե, իբր, Արցախի Հանրապետությունում արդյունահանվող ոսկին «մտնում» է Ադրբեջանի գործողությունները քննադատող կազմակերպությունների անդամների «գրպանները»: Նա նաեւ տարածել էր Եվրոպական խորհրդարանի պատգամավոր, ԵՄ-Ադրբեջան խորհրդարանական համագործակցության հանձնաժողովի համանախագահ Մարինա Կալյուրանդի նկատմամբ անուղղակի անձնական հարձակմամբ հոդված եւ նրան մեղադրել կոռուպցիայի մեջ: Եվրոպական ներկայացուցչական մարմնի ղեկավարն ստիպված կոչ է արել ադրբեջանցիներին գալ առողջ քննադատության դաշտ եւ փաստերով խոսել:
Տասնամյակներով եվրոպացի տարբեր բարձրաստիճան պաշտոնյաների տարբեր կոռուպցիոն մեխանիզմներով կաշառած Ադրբեջանն այսօր չի կարողանում նույն կերպ վարվել, քանի որ նրա խավիարային քաղաքականության խաղաքարտը վաղուց է «վառվել»՝ հենց եվրոպացիների կողմից: Այսօր արդեն Բաքվին չի հաջողվում ստիպել եվրոպացիներին փակել աչքերը թափ հավաքող Արցախի էթնիկ զտման քաղաքականության առաջ: Տարիներ շարունակ ինչ-որ բանի դիմաց ադրբեջանամետ դիրքորոշումներ կորզած Բաքվի ներկայացուցիչներն ի վիճակի չեն պատկերացնելու, որ եվրոպացի պատգամավորները կարող են անտեսել նաեւ ադրբեջանական գազից ու նավթից իրենց կախված լինելու փաստը եւ առարկայորեն ներկայացնել Արցախում ստեղծված հումանիտար աղետալի իրավիճակը եւ հնչեցնել մարդկության դեմ հանցագործություններ գործելու՝ Ադրբեջանին ուղղված գնահատականներ:
Ադրբեջանի քաղաքական վերնախավն իր կողմից տարածվող կեղծիքների հորձանուտում այնքան է հեռացել իրականությունից, որ չի կարողանում տարանջատել դրանց հասցեատերերին: Եթե Արցախի ու Հայաստանի վերաբերյալ կեղծիքները եւ իրականությունն աղճատող տեղեկությունները տարածվում են համաշխարհային հանրությանը մոլորության մեջ գցելու համար, ապա այսօր պարզ չէ, թե նույն այդ միջազգային հանրության մասին կեղծ տեղեկատվության տարածմամբ ո՞ւմ է ուզում մոլորեցնել Բաքուն:
Իսկ իրականությունն այն է, որ Եվրոպայից ճշմարտությունը «թակում» է Բաքվի կեղծիքի դարպասները, իսկ դրան, բացի հերթական կեղծիքից, այլ գործիք Ադրբեջանը չունի հակադրելու: Իրեն վերաբերող իրականության՝ Բաքվից եկող աղճատումների դեմ միջազգային կառույցները չեն կարող եւ չեն էլ պատրաստվում աչք փակել: Նման իրավիճակում միակ ելքն ադրբեջանական քաղաքական ղեկավարության սթափվելն ու արատավոր քաղաքականությունից հրաժարվելն է, արդյունքում՝ էթնիկ զտումների քաղաքականության դադարեցումը: Պաշտոնական Բաքուն ստիպված է ընկալելու, որ միակ ճանապարհը խնդիրները բանակցության սեղանի շուրջ լուծելն է:
