Ռուսական որոշ շրջանակներ շարունակում են գործել Հարավային Կովկասում ռուս ժողովրդի շահերի դեմ եւ իրենց քայլերով ապակողմնորոշել սեփական հանրությանը: Որպես դաշնակից կոչված լինելով հանդես գալ Հայաստանի պաշտպանության դիրքերից՝ նրանք, ընդհակառակը, աշխատում են Հայաստանի Հանրապետության շահերի դեմ՝ ըստ էության, կաշառքի կամ ինչ-ինչ բիզնես նախագծերի համար Ռուսաստանին զրկելով Հարավային Կովկասում իր միակ դաշնակցի՝ Հայաստանի աջակցությունից եւ սեփական երկիրը վերածելով երկրորդ Բյուզանդիայի, որն այսպիսի ղեկավարման պայմաններում կայուն քայլերով, իսկ ավելի ճիշտ՝ կայուն վազքով ընթանում է դեպի անդունդ:
Ռուս այդպիսի գործիչներից է ՌԴ Պետդումայի խոսնակ Վյաչեսլավ Վոլոդինը, ով մինչ օրս աչքի չէր ընկել հակահայկական հայտարարություններով: Ինչպես երեւում է, սպառնալիքի հնչեցման համար ռուսական քարոզչամեքենան նոր շրջանակների ներգրավման կարիք ունի, սակայն չի հասկանում, որ հնչող հակահայկական հայտարարությունները միայն համախմբում են հայ ժողովրդին:
Ադրբեջանի Միլլի մեջլիսի նախագահ Ս. Գաֆարովայի հետ հանդիպման ընթացքում Վոլոդինը հայտարարել է, որ Եվրախորհրդարանի եւ Եվրոպայի խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովի ներգրավումը Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման գործընթացում նոր խնդիրներ կստեղծի: Վոլոդինը «նախազգուշացրել է եվրոպական կառույցների, մասնավորապես՝ Եվրախորհրդարանի եւ ԵԽԽՎ-ի՝ տարածաշրջանում իրավիճակի կարգավորման փորձերից՝ հիշեցնելով, թե ինչի է հանգեցրել նրանց գործունեությունը Ուկրաինայում»: Նա ընդգծել է, որ հակամարտության կարգավորումը պետք է հիմնված լինի Հայաստանի, Ադրբեջանի եւ Ռուսաստանի ղեկավարների կողմից ստորագրված համաձայնագրերի վրա. «Եկեք ելնենք այն բանից, որ կա որոշում՝ ընդունված պետությունների՝ Ադրբեջանի, Հայաստանի եւ Ռուսաստանի ղեկավարների մակարդակով: Մենք սրանով ենք առաջնորդվելու եւ մեր կողմից ամեն ինչ անելու ենք, որպեսզի այդ պայմանավորվածությունները կյանքի կոչվեն: Եվ նրանք, ովքեր հայտարարություններ են անում եվրոպական կառույցների ուղղությամբ, կարող են պարզապես կորցնել երկիրը»:
Վոլոդինը հետագայում փորձում է փոքր-ինչ մեղմել հայտարարությունը` բայց հայտնվում է հերթական սկանդալում: Նա ասում է, որ Եվրախորհրդարանին հրավիրելու եւ ինչ-ինչ հարցերի լուծման գործում ներգրավելուց առաջ պետք է պատասխանել՝ իսկ ընդհանրապես Եվրախորհրդարանի, ԵԽԽՎ-ի մասնակցությամբ ինչ-որ սուր հարց լուծվե՞լ է, բախումնային իրավիճակները հարթվե՞լ են: Չբացատրելով, թե ինչու է խոսում ոչ թե իրեն, այլ Հայաստանին վերաբերող հարցերի մասին, ՌԴ Պետդումայի խոսնակն ավելացրել է. «Նման օրինակ չկա: Տեսեք, թե ինչ եղավ Ուկրաինայում, ինչպիսի հայտարարություններ արեցին կանցլեր Շոլցը եւ Ֆրանսիայի այն ժամանակվա նախագահ Օլլանդը: Ինչպես հիմա է պարզվում, հիմարեցրեցին ողջ աշխարհին, ստեցին, կեղծեցին, իսկ իրենք պատրաստվում էին պատերազմի»:
Վոլոդինը նաեւ սպառնալիքներ է հնչեցրել նրանց հասցեին, ովքեր տարածաշրջան են բերում եվրոպական կառույցներին: «Նա, ով խաղաղություն է ուզում, ով ուզում է կարգավորել իրավիճակը, պետք է հեռու մնա ԵԽԽՎ-ից, Եվրախորհրդարանից եւ նաեւ հստակ հասկանա, որ նրանց ներգրավումը կսրի իրավիճակը, կստեղծի նոր խնդիրներ: Եվ եթե դա անում են, ապա պետք է պատասխանատվություն կրեն հետեւանքների համար»,- ասել է Պետդումայի ղեկավարը:
Ռուսական խորհրդարանի ղեկավարի տոնայնությունը, համաձայնեք, ոչնչով չի տարբերվում մեծապետական-շովինիստական տրամաբանությունից, որը հաշվի է առնում միայն սեփական շահերը՝ օգտագործելով կամ ընդհանրապես հարգանքի չարժանացնելով այլոց հետաքրքրությունները: Վոլոդինը երեւի մոռացել է, որ Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման մենաշնորհը պատկանում է ոչ թե Ռուսաստանին, այլ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբին՝ Ֆրանսիայի, ԱՄՆ-ի ու Ռուսաստանի համանախագահությամբ: Եվ այս երկրներից միայն վերջինն է 2020 թ. պատերազմից հետո հայտարարել, որ Լեռնային Ղարաբաղի հարց այլեւս չկա, հետեւաբար, Մինսկի խումբն այլեւս գոյություն չունի, իսկ դա համընկնում է Ադրբեջանի դիրքորոշման հետ: Ֆրանսիան ու ԱՄՆ-ն, ընդհակառակը, պնդել են, որ Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտությունը լուծված չէ, եւ Մինսկի խումբը պետք է շարունակի իր աշխատանքը: Ընդ որում՝ նրանք միեւնույն ժամանակ պատրաստակամություն հայտնեցին այդ շրջանակներում շարունակել համագործակցությունը Մոսկվայի հետ:
Ժամանակին ՌԴ-ն չօգնեց Հայաստանին՝ պատճառաբանելով, որ Արցախը Հայաստանի կազմում չէ, իսկ հիմա հավակնում է լինել հակամարտության միակ կարգավորողը: Հետո խոսում է եռակողմ համաձայնագրին հավատարմության մասին՝ չնշելով, որ իր երկիրն այնպիսի բարձրության վրա չէ, որ կարողանա հարգել իր ստորագրությունը եւ կատարել ստանձնած պարտավորությունները: Այդ համաձայնագրի դրույթներին հավատարիմ է եղել միայն Հայաստանը: 2021 թ. սեպտեմբերին Ադրբեջանը պատերազմ է սանձազերծել Հայաստանի Հանրապետության դեմ: Մեր դաշնակից Ռուսաստանը, ՀԱՊԿ-ն ոչ միայն չեն օգնել մեզ, այլեւ նույնիսկ չեն դատապարտել Ադրբեջանի գործողությունները: Հետո ադրբեջանական «բնապահպաններն» արդեն 65 օր փակել են Գորիս-Ստեփանակերտ ճանապարհը: Ռուսաստանը, որն ստանձնել էր այդ ճանապարհը բաց պահելու պատասխանատվությունը, չի կարողացել կամ պարզապես չի ցանկացել ապահովել ստանձնած պարտականությունը: Այսպիսի իրավիճակում, երբ Ադրբեջանն ու Ռուսաստանն անընդհատ խախտում են այդ պայմանագրերը, նրանց ներկայացուցիչները հանդիպում են ու խոսում այդ համաձայնագրին հավատարմության մասին, որով հարցը պետք է կարգավորվի եռակողմ փաստաթղթի համաձայն: Սա ապացուցում է միայն, որ Ադրբեջանն ու Ռուսաստանը միասին են գործում, իսկ նրանց կողմից եռակողմ համաձայնագրի խախտումները նպատակ ունեն անկյուն մղել Հայաստանին եւ զրկել նրան դիմադրության բոլոր հնարավորություններից:
Ինչ վերաբերում է նրան, թե եվրոպական կառույցներն ինչ են արել, Վոլոդինին հիշեցնենք, որ նրանց խաղաղ առաքելությունն օգնել է, որպեսզի ադրբեջանական հրոսակները չփորձեն հարձակվել Հայաստանի վրա, իսկ ՌԴ-ի ներկայությունը հարձակման հնարավորություններ է ստեղծել ադրբեջանական կողմի համար:
Հետաքրքիր է, որ Ռուսաստանն արտասահմանյան ռազմաբազա ունի միայն Հայաստանում, եւ մեր երկիրը ոչ միայն ֆինանսավորում է նրա գործունեությունը, այլեւ հայ զինվորները զորակոչվում են նաեւ ռուսական բանակ՝ երդում տալով ինչպես Ռուսաստանի Դաշնությանը, այնպես էլ Հայաստանի Հանրապետությանը:
ՌԴ-ի իշխանությունների ներկայացուցիչները մեզ սպառնալու փոխարեն պետք է մտածեն այն պատասխանատվության մասին, որին ենթարկվելու են Հարավային Կովկասում ոչ միայն իրենց դաշնակցին դավաճանելու, այլեւ ռուս ժողովրդի շահերի դեմ գործելու համար:
Եվս մեկ հանգամանք. ռուսական կողմի ներկայացուցիչների տոնը Հայաստանի դեմ խստացավ այն բանից հետո, երբ տեղի ունեցած սարսափելի երկրաշարժի պատճառով Թուրքիան, ըստ էության, դուրս եկավ տարածաշրջանային գործընթացներից, իսկ Հայաստանում Իրանի դեսպանը, ինչպես հաղորդում են հայկական ԶԼՄ-ները, հայտարարեց, որ դեմ չէ Ադրբեջանի հետ Հայաստանի սահմանին ԵՄ առաքելության տեղակայմանը: Իսրայելը, որի անունով Բաքուն դեռ մինչեւ վերջերս երդվում էր, հայտնվել է այնպիսի ներքաղաքական քաոսում, որ չի կարողանում բարձրացնել հայացքը: Ստեղծված իրավիճակում Ադրբեջանը մենակ է մնում: Ռուսաստանը, բնականաբար, պետք է ձգտի օգնել նրան, չնայած հասկանում է, որ բացահայտում է իր դերակատարումը, որը խնամքով թաքցնում էր մինչեւ հիմա:
