Արցախում ընթացող ցանկացած գործընթաց, առաջին հերթին՝ քաղաքականը, պետք է ընկալվի անվտանգության տեսանկյունից: Միանշանակ է, որ Ադրբեջանը դիտարկում է հնարավոր բոլոր միջոցները՝ Արցախի Հանրապետության ներքին գործերին միջամտելու իր երազանքն իրականացնելու համար: Արդեն կես տարի փակ պահելով Լաչինի միջանցքը՝ պաշտոնական Բաքուն ցանկանում է կաթվածահար անել Արցախի կենսագործունեության բոլոր ոլորտները: Շրջափակումը տրամաբանորեն բերելու էր Արցախի հասարակական-քաղաքական շրջանակներում որոշակի լարվածության, ինչի վրա էլ, ըստ էության, իր հաշվարկը կառուցել է Բաքուն:
Շրջափակման հետեւանքով ստեղծված աղետալի սոցիալ-տնտեսական, հումանիտար իրավիճակը որեւէ կերպ մեղմելու հարցում արցախցիներն ակնկալիքներ ունեն ոչ միայն միջազգային կառույցներից եւ Հայաստանից, այլեւ հենց Արցախի իշխանություններից, առավել եւս, որ տարածաշրջանում զարգացումները տեղափոխվել են այն տրամաբանության մեջ, որի շրջանակներում Արցախի Հանրապետության սուբյեկտայնությունը բարձրացել է, եւ արցախցիների խոսքը դարձել է առաջնային:
Ադրբեջանի ձեւավորած այս իրավիճակն Արցախի լեգիտիմ իշխանությունները պետք է օգտագործեն երկրի շահն առաջ մղելու եւ պետության սուբյեկտայնության բարձրացման խնդիրները լուծելու համար, ինչի համար առաջին հերթին Արցախի հասարակության եւ քաղաքական ուժերի առավելագույն համախմբում է անհրաժեշտ, հակառակը կլինի այն, ինչն ակնկալում է Բաքուն:
Մայիսի 15-ին Արցախում տեղի ունեցավ պաշտպանության բանակի նախկին հրամանատար Սամվել Բաբայանի կազմակերպած հանրահավաքը, որով վերջինս պահանջում էր իրեն նշանակել պետնախարար, որպեսզի իրագործի Արցախում ճգնաժամի հաղթահարման իր առաջարկած ծրագրային 5 կետերը: Միանշանակ ընդունելի է, որ Արցախի խորհրդարանում մեծությամբ երկրորդ խմբակցությունը ներկայացնող ուժի ղեկավարն առաջարկում է ծրագիր ստեղծված իրավիճակից դուրս գալու համար, սակայն չի կարելի ասել, թե ընդունելի էր դրան հասնելու՝ նախնական փուլում նրա ընտրած ճանապարհը: Հանրահավաքի մասնակիցները սկզբում որոշել էին պետական մարմինների մուտքերը փակելով՝ ներկայացնել իրենց պահանջները:
Արցախի քաղաքական ղեկավարության առաջարկությամբ ցուցարարները համաձայնեցին գործընթացները տեղափոխել այլ հարթություն՝ քաղաքական երկխոսության դաշտ, որտեղ բոլոր քաղաքական ուժերը կարող են ներկայացնել իրավիճակից ելքի իրենց ծրագրերը, եւ միասնական որոշում կընդունվի դրանց իրականացման ու իրականացնողների հարցերով:
Արցախի Հանրապետությունում ցանկացած ներքին լարվածություն ձեռնտու է թշնամուն, որն էլ վերջինիս հիմնական նպատակներից է: Այս իրավիճակն օրինաչափորեն գիտակցում են Արցախի քաղաքական ոլորտի սուբյեկտները, եւ հուսանք, որ ԱԺ հովանու ներքո սկսվող քաղաքական քննարկումների արդյունքում կլինեն կոնսենսուսային լուծումներ: Միայն նման ընթացակարգով ընդունված որոշումները եւ հաստատված գործողությունները կարող են ծառայել արցախցիների շահերին եւ ամրապնդել անվտանգությունը, հակառակը կհարվածի Արցախին: Աներկբա է, որ ինչպես բոլոր ժամանակներում, այս անգամ էլ Արցախը կկատարի ճիշտ ընտրություն եւ կընդունի միասնական քայլերի հաջորդականություն՝ ստեղծված ծանր իրավիճակից դուրս գալու եւ իր նպատակներին հասնելու համար:
