Աստվածաշնչում սրբություն եւ մաքրություն հասկացությունները սերտորեն փոխկապակցված են։ Օրինակ՝ Պողոս առաքյալը գրում է.
«Արդ այսպիսի խոստումներ ունենալով, սիրելիներ, մեր անձերը սրբենք հոգու եւ մարմնի ամեն պղծութիւնիցը, սրբութիւնը կատարենք Աստուծոյ ահովը»։ Բ Կորնթացիս 7։1
Դրա համար ճշմարիտ քրիստոնյաները պարտավոր են ձգտել պահպանել անձնական հիգիենան, ինչպես նաեւ մաքրություն եւ կարգուկանոն տանն ու շրջապատում։ Ֆիզիկական մաքրությունը բացառում է նաեւ ցանկացած տեսակի ծխախոտի եւ նարկոտիկների օգտագործումը, ալկոհոլի չարաշահումը, ինչն աղճատում է օրգանիզմն ու վնաս հասցնում նրան։
Հովիվը, ում մասին գրել է Սողոմոն իմաստունը Երգ Երգոցում, հիանում էր Սուլամիթայի տեսքով ու հանդերձներով.
«Մեղրախորիսխ է կաթում շրթունքներիցդ, ով հարս. մեղր ու կաթ կայ լեզուիդ տակին. եւ հանդերձներիդ հոտը Լիբանանի հոտին նման է»։ Երգ Երգոց 4։11
Աստվածաշնչում համառորեն խորհուրդ է տրվում վարել պարզ կյանք.
«Բայց եթէ կերակուր եւ հագուստ ունիք, նորանցով բաւականանաք։ Իսկ նորանք, որ կամենում են հարստանալ, փորձութեան եւ որոգայթի եւ շատ անմիտ վնասակար ցանկութիւնների մէջ են ընկնում, որ ընկղմում են մարդկանց սատակումի եւ կորուստի մէջ»։ Ա Տիմոթեոս 6։8
Հասկանալի է, որ քրիստոնեական ապրելակերպն ու մաքրությունն անբաժանելի են։ Կյանքի աստվածահաճո ապրելակերպը Եսայի մարգարեն անվանում է սուրբ ճանապարհ.
«Եւ այնտեղ պողոտայ եւ ճանապարհ է լինելու, եւ նորան սուրբ ճանապարհ է ասուելու. նորա վերայ պիղծը պիտի չանցնի. նա նորանցն է. ճանապարհը գնացողը եւ տկարամիտներն էլ չեն մոլորուիլ»։ Եսայի 35։8
Եթե մենք սովորում ենք պահպանել մաքրություն, ապա դա վկայում է մեր հավատքի եւ Աստծուն տված խոստումի մասին, որ կմաքրենք երկիրը եւ այն կդարձնենք դրախտ։ Այդ ժամանակ մեր հրաշալի մոլորակի յուրաքանչյուր անկյունում կփառաբանենք մեր տեր Աստծուն՝ անշեղորեն պահպանելով մաքրության նրա կատարյալ նորմերը.
«Եւ սորանցից յետեյ տեսայ, եւ ահա մի շատ ժողովուրդ, որ ոչ ով չէր կարող համարել, ամեն ազգից եւ ցեղերից եւ ժողովուրդներից եւ լեզուներից, կանգնած աթոռի առաջին եւ Գառի առաջին, եւ սպիտակ հանդերձներ հագած, եւ իրանց ձեռքերումն արմաւենիներ»։ Հայտնություն 7։9
Անահիտ ԲԱՆՈՒՉՅԱՆ
