* «Վերցրեք մի որեւէ գործ, ասենք` կենդանիների, ծաղկի կամ հեծանիվների խանութ, պատուհան լվանալու գործ եւ դարձրեք ամենաճշտակատարը, ամենալավ ապրանքավորվածը, ամենաբարձրորակն իր տեսակի մեջ: Դարձրեք այն չափանիշ, որով գնահատվում են մյուս մրցակիցները: Երբ Ֆորդի գովազդը պնդում էր, թե իր մեքենան «Մերսեդես-Բենց»-ի նման անաղմուկ է, ընդամենը համեմատվում էր երբեւէ սարքված ամենակատարյալ մեքենայի հետ: Մի ձգտեք հավասարվել ինչ-որ չափանիշի՝ ինքներդ սահմանեք դա» (Փոլ Հոքեն):
* «Ձեր ձայնը, բառերը, արտասանությունը, այս ամենը ձեւավորում է ձեր խոսքի կերպարը, մի կերպար, որը կարող է նպաստել ձեր ելույթի հաջողությանը գիտաժողովում, գործարքի կնքման ժամանակ կամ ծառայողական առաջխաղացման ընթացքում, կամ էլ, ընդհակառակը, ամեն ինչ փչացնել: Ձեր ձայնը կարող է այնպես ազդել մարդկանց վրա, որ նրանք որոշեն ձեզանից գնել օգտագործված մեքենա, ձեզ հետ գան ճաշելու, վստահեն ձեզ իրենց բիզնեսի կառավարումը, ձեր գործի մեջ ներդրումներ անեն, կամ էլ մտահոգվեն, թե գուցե հարկավոր է ձեզ ավելի լա՞վ ճանաչել: Եթե անգամ դուք իրականում հրաշալի մասնագետ եք, նրանք, թերեւս, չուզենան էլ ձեզ հետ գործ բռնել, եթե դուք քթի մեջ եք խոսում: Տհաճ արտասանությունը կարող է ձեր գործունեությունը դարձնել անարդյունավետ, քանի որ ձեր խոսքային հաղորդումը աղավաղված է հնչում՝ բառերն արտասանելու կերպի եւ հնչերանգի պատճառով» (Ջոն Չեստարա):
* «Գործարար շատ մարդիկ իրենք իրենց վաղաժամ են գերեզման իջեցնում, քանի որ նրանք այդպես էլ չեն կարողանում սովորել պատվիրակելու իրենց պարտականությունները, ձգտում են ամեն ինչ իրենք կատարել: Հետեւանքը. մարդը խեղդվում է մանրամասնությունների հեղեղի մեջ, խառնաշփոթ է տիրում, մշտական շտապողականություն, անհանգստություն, տագնապ եւ լարվածություն: Գիտեմ, դժվար է պատվիրակել պատասխանատվությունը. ինձ համար դա միշտ դժվար, սարսափելի դժվար է եղել: Անձնական փորձով նաեւ գիտեմ, թե ինչ կործանարար բաներ են լինում, երբ պատասխանատվությունը պատվիրակվում է անհամապատասխան մարդկանց: Այդուհանդերձ, որքան էլ դժվար է պատասխանատվության պատվիրակումը, կառավարիչը դա պիտի անի, եթե ուզում է խուսափել անհանգստությունից, լարվածությունից եւ հոգնածությունից: Այն մարդը, որ ստեղծում է խոշոր ձեռնարկություն, բայց չի կարողանում կազմակերպել դրա գործունեությունը, պատվիրակել պատասխանատվություն եւ իրականացնել վերահսկողություն, սովորաբար հիսունից վաթսուն տարեկան հասակում ձեռք է բերում սրտային ինչ-որ հիվանդություն» (Դեյլ Քառնեգի):
* «Մինչ այժմ մեր ձեռք բերած հաջողությունները արգասիքն են, ըստ էության, տրամաբանական որոշակի շղթայի. քանի որ պետք է աշխատենք, ապա ավելի լավ է աշխատենք խելացի եւ շրջահայեցորեն: Որքան ավելի լավ աշխատենք, այնքան մեզ համար լավ կլինի: Ահա թե ինչ է, ըստ իս, մեզ հրահանգում մարդկային տարրական, առողջ իմաստը» (Հենրի Ֆորդ):
* «Երբ կազմակերպությունը դառնում է իսկապես խոշոր, նրանում անխուսափելիորեն խնդիրներ են առաջանում: Դրանցից է բյուրոկրատացումը, որը կառավարման ամենից չարաղետ թշնամին է: Որտեղ արմատավորվում է բյուրոկրատիան, այնտեղ քայքայվում են հաղորդակցման միջոցները, եւ ցածր մակարդակում հղացած գաղափարը պարզապես լսելի չի դառնում վերին մակարդակի ներկայացուցիչների համար: Իջնում է աշխատանքի արդյունավետությունը: Ղեկավարները մշտապես պետք է զգոն լինեն, որ կազմակերպության մեջ թույլ չտան ձեւայնացման եւ անընկալունակության միտումներ» (Քոնոսքե Մացուսիտա):
Պատրաստել է Վ. ՄԻՐԶՈՅԱՆԸ
