Տեղ գյուղի հարակից հատվածում ՀՀ ինքնիշխան տարածքում սարքավորված ադրբեջանական դիրքերի դիմաց վերջիններիս սադրանքով տեղի ունեցած միջադեպից հետո պաշտոնական Բաքուն հաղորդագրություն տարածեց իր կորուստների փաստն անպատասխան չթողնելու մասին: ՀՀ զինուժն այդ օրը տվեց 4 զոհ, 6 վիրավոր, եւ, դատելով ադրբեջանական պաշտոնական աղբյուրների արձագանքից, վերջիններիս կորուստներն ավելի շատ են եղել: Սպասելի էր, որ Ադրբեջանը, օգտագործելով իր իսկ սադրած միջադեպի փաստը, ձգտելու է նոր լարվածություն ստեղծել հայ-ադրբեջանական սահմանի երկայնքով:
Հերթական սադրանքն իրեն սպասեցնել չտվեց, եւ ապրիլի 16-ի գիշերն ադրբեջանական զինված ուժերը տարբեր տրամաչափի հրաձգային զենքերից կրակ բացեցին Սոթքի հատվածում տեղակայված հայկական դիրքերի ուղղությամբ: Մինչ այդ էլ ՀՀ իշխանության բարձր օղակների ներկայացուցիչները պարբերաբար հայտարարում էին, որ ադրբեջանական կողմը հետեւողականորեն ցանկանում է լարել սահմանային իրավիճակը՝ այդ նպատակով համապատասխան զինուժ կուտակելով սահմանային հատվածներում: Բաքվի որդեգրած մարտավարության համաձայն՝ վերջինս սադրիչ գործողությունների պետք է դիմի, որպեսզի հայկական կողմին դրդի պատասխանի՝ հետագայում սեփական սադրանքը ՀՀ զինված ուժերին վերագրելու համար:
Բաքուն նման քայլի գնաց՝ Լաչինի միջանցքի նոր երթուղու բացման օրը խախտելով, երբ նախատեսված ապրիլի 1-ից 2-3 օր առաջ իր դիրքերը տեղակայեց ՀՀ միջազգայնորեն ճանաչված սահմանից 1-3 կմ խորությամբ՝ Տեղ գյուղի հատվածում: Վերջիններս ակնկալում էին, որ հայկական զինուժը կտրվի սադրանքի հրահրմանը եւ ուժ կգործադրի, սակայն ՀՀ ուժային կառույցների պատասխանատուները գնացին խնդիրները լուծելու բանակցությունների ճանապարհով: Չստանալով ակնկալվող արդյունքները՝ Ադրբեջանը դիմեց ռազմական սադրանքի, որի ժամանակ հայկական կողմը տվեց զոհեր, եւ տրամաբանական էր, որ այդ դեպքում պատասխանը հետեւելու էր, ինչը եւ արվեց համարժեք ձեւով:
Հետեւողաբար լարելով իրավիճակը՝ Ադրբեջանը ցանկանում է կեղծ ֆոն ստեղծել, թե իբր հայկական կողմն է սադրանքների գնում: Թերեւս, Ադրբեջանը մոռանում է, որ Հայաստանում է ԵՄ 200 հոգանոց դիտորդական առաքելությունը, եւ վերջիններս արձանագրում են հրադադարի խախտման դեպքերը, նրանց ունեցած տեխնիկական հնարավորությունները թույլ են տալիս որոշելու, թե որ կողմն է խախտում հրադադարը:
Չնայած այս ամենին՝ Ադրբեջանը կրկին շարունակում է իր հին՝ կեղծիքի մարտավարությունը, ինչը թույլ է տալիս ենթադրելու, որ վերջինս պարզապես հաշվի չի առնում միջազգային դիտորդների ներկայությունը, ասել է թե՝ միջազգային հանրության կարծիքը: Այդ մասին բաց տեքստով հայտարարել է նաեւ Բաքվի առաջնորդը, երբ 2022 թ. սեպտեմբերյան ագրեսիայից հետո հայտարարեց, թե ինքը հաշվի չի առնում տարբեր կենտրոններից ագրեսիայի չդիմելու վերաբերյալ իրեն արված զանգերը, եւ իրենք կգործեն այնպես, ինչպես իրենց է պետք:
Ադրբեջանն իր այս ագրեսիաներով ոչ միայն հետեւողականորեն ապակայունացնում է տարածաշրջանը, այլեւ լուրջ մարտահրավեր նետում միջազգային հանրությանը՝ փաստացի ասելով, որ հաշվի չի առնում նրա հորդորները եւ «թքած» ունի միջազգային իրավահարաբերությունների հիմնարար նորմերի ու մարդու հիմնարար իրավունքների վրա: Միջազգային իրավունքի կենտրոններից Բաքվի այս պահվածքին ոչ համարժեք պատասխանն առաջին հերթին հարվածում է աշխարհակարգի հիմքերին, նրա առաջնային արժեքներին, դրա դառը պտուղները վաղը ճաշակելու է ողջ աշխարհը: Նման գործողությունների անպատժելիությունը շոշափուկներ է տարածելու Երկիր մոլորակի տարբեր հատվածներում, իսկ դրա թիվ 1 մեղավորը լինելու են աշխարհակարգի պահպանման առաքելություն ունեցող կառույցները: Այդպիսի չափազանց վտանգավոր զարգացումներ թույլ չտալու համար Ադրբեջանի յուրաքանչյուր նման քայլին պետք է հետեւեն ցավոտ պատժամիջոցները: Միայն աշխարհի գործուն արձագանքը Ադրբեջանի ղեկավարությանը կստիպի վերադառնալ կառուցողական դաշտ՝ տարածաշրջանն ու աշխարհն էլ զերծ պահելով նոր հակամարտություններից:
