Գրիչ՝ թանաքով գրելու գործիք, որի օգնությամբ կարելի է հետք թողնել որեւէ մակերեւույթի վրա, հիմնականում` թղթի։ Տարբերում են գրիչների մի քանի տեսակներ:
Գրող փետուրները հայտնի են հին ժամանակներից, որոնք հատում էին եղեգի ցողուններից։ Անգլերեն pen բառը (գրիչ, թռչնի փետուր) ծագում է լատիներեն penna (թռչնի փետուր) բառից։ Մեծ տարածում են գտել սագի փետուրներից պատրաստված գրիչները, որոնք սրում էին արմատից։ Ք. ա. 6-րդ դարից շատ քաղաքակրթություններ փետուրները օգտագործել են հազարավոր տարիներ։ Լավագույն տեսակները պատրաստվում էին կարապի, հնդկահավի եւ սագի փետուրներից, որովհետեւ դրանք մեծ չափերի էին։ Պոմպեյի հնագիտական պեղումների ժամանակ հայտնաբերել են փետուրների բրոնզե տարբերակներ, սակայն լայն տարածում դրանք գտել են 18-րդ դարի վերջին։ 100 տարի անց հայտնվեցին ինքնահոս գրիչները, որոնց համար կաթիլային համակարգ մտածել է Նյու Յորքի հայտնի վաճառական, գրենական պիտույքներ վաճառող Լ. Ե. Ուոտերմանը: 1944 թ. ավստրիացի Լասլո Բիրոն, հենվելով մեքենաների եւ զենքերի համար պատրաստվող գնդիկավոր առանցքակալի պատրաստման մեթոդների վրա, կաթիլային անոթին ավելացրեց գնդիկավոր մեխանիզմ եւ աշխարհին ներկայացրեց գնդիկավոր գրիչը։
