Նատյուրմորտ (ֆր.՝ nature morte-մեռած բնություն)՝ կերպարվեստի ժանր, հիմնականում հաստոցային գեղանկարում, որտեղ պատկերվում են անշարժ, անշունչ առարկաներ՝ սովորաբար տնային կահկարասի, մրգեր, ծաղիկներ, ձկներ, խփված վայրի թռչուններ, որեւէ մասնագիտության պիտույքներ։
Նատյուրմորտի մոտիվները որպես մանրամասներ գոյություն են ունեցել դեռեւս հին արեւելյան, անտիկ, միջնադարյան, հին չինական եւ ճապոնական արվեստներում։ Նատյուրմորտը որպես ինքնուրույն ժանր սկզբնավորվել է նոր ժամանակի եվրոպական արվեստի կազմավորմանը զուգընթաց՝ հաստոցային նկարչության առանձնացումով եւ ժանրերի ճյուղավորված համակարգի առաջացումով։ Արդեն Վերածննդի շրջանի իտալական եւ նիդեռլանդական վարպետների աշխատանքներում մեծ ուշադրություն է դարձվել նյութական աշխարհի իրերի կոնկրետ-զգայական գեղեցկություններին։
