Ջլաղեղ, ներվյուր (ֆր.՝ nervure, լատ.՝ nervus-ջիղ, ջիլ), գուրտ (գերմ.՝ gurt, բառացի՝ գոտի)՝ կառուցվածքային տարր, խաչային թաղի կմախքը կազմող անկյունագծային փոխհատվող կամարները (քարից, աղյուսից, բետոնից)։ Ջլաղեղները թաղածածկին հաղորդում են կոշտություն, դիմադրում արտաքին սեղմման եւ ձգման ուժերին։ Հռոմեական կառույցներում ջլաղեղները քողարկված են. հայկական, ռոմանական եւ գոթական շինություններում։ Փարիզի Սեն Մարտեն դե Շան եկեղեցու (13-րդ դ.) ծածկի շշլաղեղները ակնհայտորեն շեշտված են։ Ջլաղեղների համակարգը ճարտարապետության մեջ (հատկապես գոթական) հիմնակմախքի կիրառման առաջին օրինակներից է։