Անկախ գրի, գրականության համար աննախանձելի իրականությունից, անկախ ծիծաղաշարժ ու զավեշտանման հնչող «մտքի այն թռիչքից», թե «գիրք կարդալը հիմա մոդայիկ է», Հայաստանի գրողների միությունը, հաղթահարելով գրահրատարակչական գործում առկա բազմաթիվ դժվարություններ, նպատակասլաց ջանադրությամբ կարողանում է ընթերցասերի գրապահարանը հարստացնել նորանոր գրքերով: Եվ ահա հերթականը՝ «Սրտագիր» խարագրով բանաստեղծական ժողովածուն, որի շնորհանդեսը տեղի ունեցավ օրերս՝ միության կլոր դահլիճում:
Հենց սկզբից նշենք, որ գրքում ընդգրկված են ՀԳՄ անդամ 115 հեղինակներ, ովքեր իրենք են ընտրել ներկայացված ստեղծագործությունները, ասել է թե՝ իրենց իսկ հավանած լավագույն ստեղծագործությունները՝ գրեթե հավասար քանակությամբ: Ինչպես ընդգծեց ՀԳՄ նախագահ Էդվարդ Միլիտոնյանը՝ սույն ժողովածուին նախորդել են նույն սկզբունքով կազմված տարաբնույթ չորս գրքեր: Առաջինը «Ես եմ հիմա» անթոլոգիան է, որում ներառվել են Նաիրյան երկրի ողջակիզված բանաստեղծի՝ Եղիշե Չարենցի մասին հայ ժամանակակից գրողների, գրականագետների հոդվածներ, նրան ձոնված բանաստեղծություններ ու արձակ էջեր: Երկրորդը մանկական «Օդապարիկ արեւ»-ն է, հաջորդը «Մենք եւ աշխարհը. ներշնչանքի թռչունը» ժողովածուն՝ ռուսական մշակույթի անդրադարձումներով: Չորրորդում արձակ ստեղծագործություններ են՝ «Արձակ դաշտեր» անվանումով:
Ասենք, որ նշյալ գրքերից առաջ գրողների միությունը լույս էր ընծայել մեր բարեկամ երկրներին՝ Ֆրանսիային, Պարսկաստանին, Վրաստանին նվիրված գրքեր՝ ներառելով ոչ միայն ժամանակակից հայ գրողների, այլեւ մեր դասականներից շատերին՝ Րաֆֆի, Չարենց, Տերյան, Իսահակյան, Թումանյան, այլ մեծեր:
Գալով «Սրտագիր» բազմաբովանդակ ու բազմերանգ ասելիքով ժողովածուին, ընդգծենք, որ թեեւ դրանում՝ ոչ միության մեղքով, ընդգրկված չեն գրողական ընտանիքի բոլոր անդամները, այդուհանդերձ, այն հնարավորություն է տալիս տեսնելու ժամանակակից հայ պոեզիայի համապատկերը, զգալու դրա շնչառությունը, ճանաչելու մեր կողքին, Արցախում, մոտիկ ու հեռավոր սփյուռքում ապրող-ստեղծագործող տարեց եւ երիտասարդ մտավորականներին: Նրանցից յուրաքանչյուրն իր գույնը, իր հույզերն ու մտորումները, մեր ապրած դրամատիկ օրերի բանաստեղծական արձագանքն ու զգացողություններն է հաղորդում ընթերցողին:
Ժողովածուն կազմված է տարիքային հերթականության սկզբունքով. այն բացվում է հատկապես իր ծննդավայր Արցախում հայտնի ու սիրված բանաստեղծ, 92-ամյա Սոկրատ Խանյանի «Հայաստան» ստեղծագործությամբ.
Զավակների աննինջ ցավը տանող մայր,
Դարերի գանձ, քարերից հաց քամող հայր,
Մեր կյանքի գուռ, մեր բախտի դուռ Հայաստան,
Մեր ձեռքի թուր, մեր սրտի հուր Հայաստան…
Երկու հարյուր երեսուն էջանոց ժողովածուն ամփոփվում է միության ամենաերիտասարդ անդամներից մեկի՝ Սոնա Համբարձումյանի խտացումներով.
Պատերազմող ձեռքերը մի օր
Նորածին կգրկեն տաքուկ,
Պատերազմող աչքերը մի օր
Կարցունքոտվեն հիշատակի կենացից
Եվ թաքուն կհրճվեն իրենց սխրանքով:
Ափդ դառնամ, զինվոր,
Երբ շուրջդ ջհադիստ ռոբոտներն են,
Որ դու չդողաս ու չշփոթես բռնածդ նշանը…
Ինչպես շնորհանդեսի ժամանակ նշեց Էդ. Միլիտոնյանը՝ տխրեցնող փաստ է, որ մեզանում լավ չեն ճանաչված ժամանակակից հայ գրականությունը, հեղինակները, որ դասագրքեր կազմողները շատ հաճախ չեն ճանաչում նոր ժամանակների տաղանդավոր գրողներին, ինչը եւ պատճառ է դառնում, որ երբեմն-երբեմն պատահական գործեր հայտնվեն դպրոցական դասագրքերում: Նա խոսեց նաեւ այլընտրանքային դասագրքերի ստեղծման անհրաժեշտության մասին: Հորդորեց գրչակիցներին հանդես գալ նախաձեռնություններով, առաջարկներ ներկայացնել գրողական ընկերությանը, հնարավորինս աշխուժացնել գրական-մշակութային կյանքը ոչ միայն մայրաքաղաքում, այլեւ մարզերում:
Վերջում հավելենք, որ «Սրտագիր» չափածո ժողովածուն հրատարակվել է ՀՀ նախագահի աջակցությամբ: Այն լույս է ընծայել «Արմավ» հրատարակչությունը՝ գեղեցիկ նվեր մատուցելով պոեզիայի սիրահարներին ու նաեւ իրենց՝ հեղինակային գրքեր տպագրելու հնարավորությունից գրեթե զուրկ հին ու նոր տասնյակ բանաստեղծներին:
