Հայաստանի ազգային հավաքականի եւ իտալական «Ռոմայի» կիսապաշտպան Հենրիխ Մխիթարյանը հունվարի 21-ին դարձավ 33 տարեկան: Թվում է` դեռ երեկ էր, երբ իր նորամուտը նշեց Երեւանի «Փյունիկում», երբ նրա գլխավորությամբ հայ երիտասարդ ֆուտբոլիստները «Հրազդան» մարզադաշտում 2:1 հաշվով պարտության մատնեցին Թուրքիայի հասակակիցներին` ի հեճուկս ֆուտբոլային բոլոր օրինաչափությունների, որոնք խաղից առաջ կանխատեսում էին հյուրերի հաղթանակը… Նրա շնորհիվ Հայաստանի ազգային թիմերը նաեւ լուրջ հաղթանակներ են տոնել. երկրի գլխավոր թիմը հյուրընկալվելիս նույն` 4:0 հաշվով պարտության է մատնել Սլովակիայի եւ Դանիայի ընտրանիներին` ուրախություն պարգեւելով հայ երկրպագուներին: Բազում են հաղթանակները, եւ բազում են դրանց պարգեւած ուրախության պահերը:
Այո, հավաքականի հաղթանակների մեջ մեծ էր Հենրիխի դերը. նա իր հետեւից էր տանում խաղընկերներին, արագ որոշումներ կայացնելու ունակությամբ եւ արագ գործողություններով անլուծելի խնդիրներ առաջադրում մրցակիցներին: Երբեք չի տառապել աստղային հիվանդությամբ, խաղադաշտում ժլատություն չի արել եւ միշտ ժամանակին գնդակը հասցեագրել է լավագույն դիրքում գտնվող խաղընկերոջը` գրոհին արդյունավետ շարունակություն հաղորդելու համար:
Հենրիխ Մխիթարյանը 2009 թ. տեղափոխվեց Դոնեցկի «Մետալուրգ», իսկ շատ չանցած` նույն քաղաքի հայտնի «Շախտյոր» թիմ, որի կազմում հանդես է եկել 2010-2013 թթ.: 2013-2016 թթ. ժամանակահատվածում Հենրիխը Դորտմունդի «Բորուսիայի» առաջատար խաղացողներից մեկն էր: 2016-2018 թթ. խաղում էր անգլիական «Մանչեսթեր Յունայթեդում», իսկ 2018-2020 թ.` Լոնդոնի «Արսենալում»: 2020-ից մինչ օրս իտալական «Ռոմայում» է: Իր ծննդյան 33-ամյակի նախօրեին Իտալիայի գավաթի խաղարկության 1/8 եզրափակիչում օգնեց հռոմեական թիմին` շրջանցելու «Լեչչեի» արգելքը (3:1): Հայ ֆուտբոլիստը հանդես եկավ արդյունավետ գործողություններով. փոխարինման մտնելով երկրորդ խաղակեսի սկզբում, երբ հաշիվը 1:1 էր, Հենրիխ Մխիթարյանը 54-րդ եւ 81-րդ րոպեներին գոլային փոխանցումներ կատարեց Աբրահամին ու Շոմուրոդովին:
Հենրիխ Մխիթարյանը մի առիթով հայտարարել է, որ դեռ 5-6 տարի կարող է խաղալ բարձր մակարդակով: «Ես ուզում եմ հնարավորինս երկար խաղալ, բայց դա շատ հանգամանքներից է կախված,- ասել է նա:- Այս տարիքում հեշտ չէ սեփական մարմնին հետեւել այնպես, ինչպես պետք է: Գիտակցությունս ասում է, որ կարելի է խաղալ եւս 5-6 տարի: Հույս ունեմ, որ մարմինս համաձայն է: Հասկանում եմ, որ այնքան էլ շատ ժամանակ չի մնացել, ուստի կաշխատեմ վայելել յուրաքանչյուր ակնթարթը»:
Հենրիխ Մխիթարյանն իր կարիերայի ընթացքում երբեք չի խաղացել հանուն փողի: «Երբ լսեցի «Մանչեսթեր Յունայթեդի» հետաքրքրության մասին, ցանկացա տեղափոխվել այնտեղ,- Մխիթարյանի խոսքերը մեջբերել է «Sport1»-ը:- Երազում էի խաղալ Անգլիայում: Ասում էին` հանուն փողի եմ «Մանչեսթեր Յունայթեդ» տեղափոխվել: Անհեթեթություն է: Ես փողի համար չեմ ֆուտբոլում, այլապես կխաղայի Ռուսաստանում: Երջանիկ էի «Բորուսիայում», սակայն երբեմն ստիպված ես ծանր որոշումներ կայացնել եւ լսել սեփական սրտի ձայնը»:
Մխիթարյանը մանկուց էր որոշում կայացրել ֆուտբոլիստ դառնալու մասին: Այդ որոշումը վերածվեց անզուսպ ձգտման, երբ նա կորցրեց հորը` ԽՍՀՄ վերջին առաջնություններում հանդես եկող Երեւանի «Արարատի» տաղանդաշատ հարձակվող Համլետ Մխիթարյանին: Իր սրտում պահելով նրա կերպարը եւ ամեն օր խոսելով նրա հետ` գուցե նաեւ մեծ ֆուտբոլիստ դառնալու նպատակների մասին, Հենրիխն «ապահովում» էր հոր բաղձալի ներկայությունն իր կողքին: Հենրիխն իր համար կերտել էր մի օրինակ, որին ձգտում էր նմանվել, հպարտանում էր, երբ ասում էին, որ ֆուտբոլային այս կամ այն որակով նման է հորը: Նշանակում է` նա պատվով է շարունակում իր հոր գործը:
Հենրիխը, ով վաղուց է սովորել որոշումներ կայացնել` դեռ մանուկ հասակից լինելով տան միակ տղամարդը, բարձր էր գնահատում լեզուների արժեքը: «Ես ծնվել եմ Հայաստանում, եւ հասկանալի է, որ իմ առաջին լեզուն հայերենն է,- նշել է Հենրիխ Մխիթարյանը:- Հետո մեր ամբողջ ընտանիքը տեղափոխվեց Ֆրանսիա, որտեղ խաղալու հրավեր էր ստացել հայրս, եւ ես բավական շուտ սկսեցի խոսել ֆրանսերեն: Ռուսերենն ինձ տատիկիցս է փոխանցվել, պորտուգալերեն սկսեցի սովորել, երբ չորս ամիս ապրեցի Պորտուգալիայում: Գերմաներեն գիտեմ, քանի որ խաղացել եմ Բունդեսլիգայում…»: Այնուհետեւ Հենրիխ Մխիթարյանը սովորել է անգլերեն ու իտալերեն` խոստովանելով, որ յուրաքանչյուր հաջորդ լեզուն իրեն ավելի ու ավելի հեշտ է տրվում:
Դեռ պատանեկան տարիքում շատ մասնագետներ նշում էին, որ Հենրիխին փայլուն ապագա է սպասվում: Անկեղծ ասած` ֆուտբոլային հանրությունը հոռետեսորեն էր վերաբերվում նման լուրերին, քանզի հաճախ ենք հույսեր կապել հայկական ֆուտբոլի այս կամ այն ծագող աստղի հետ, բայց նրանք հասունությանը զուգահեռ կորցնում էին իրենց որակները` չարդարացնելով մարդկանց սպասելիքները: Իսկ Հենրիխը համառ էր, որովհետեւ նպատակ ուներ: «Որքան հիշում եմ ինձ, մարզումներին միշտ շատ ժամանակ եմ տրամադրել: Դրա պատճառով խնդիրներ եմ ունեցել ընկերներիս հետ: Նրանք ինձ միշտ նախատում էին, որ իրենց հետ չեմ հանդիպում, չեմ մասնակցում երեկույթների, չեմ հետաքրքրվում նրանց կյանքով: Դժվար էր բացատրել, որ ֆուտբոլն է իմ կյանքը: Եվ որ նրանք էլ ինձ պետք է հասկանան: Հիմա նրանք խոստովանում են, որ ես իրավացի էի` ընտրելով ֆուտբոլը: Նույնիսկ շատ են հպարտանում ինձանով: Միշտ իմացել եմ, թե ինչ եմ ուզում: Հիմա էլ գիտեմ: Հանուն այն բանի, որ իրականացնեմ ամեն բան, ինչ մտածել եմ, պատրաստ եմ զոհաբերել հաճույքները, որքան պահանջվի»,- նշել է հայ ֆուտբոլիստը:
Հենրիխ Մխիթարյանը, իհարկե, կարող էր մնալ Հայաստանում, ինչպես արտահայտվել է մի անգամ, աշխատեր իր մի քանի հարյուր դոլարը, ապրեր սովորական միջավայրում եւ ընդհանրապես չլարվեր, չթափառեր տարբեր երկրներով մեկ: Բայց, ըստ նրա, յուրաքանչյուր մարդ պետք է երազանք ունենա: Ինչ-որ երազանք, որին ձգտի: Ֆուտբոլը բացառություն չէ: «Եթե դու աշխատում ես, եթե ավելի ու ավելի շատ ես ձգտում, փողերը ոչ մի տեղ չեն փախչի: Ես երբեք ֆուտբոլ չեմ խաղացել հանուն վաստակի: Երբ «Շախտյորում» էի, ինձ այն ժամանակվա չափանիշներով հսկայական գումար առաջարկեցին, որպեսզի խաղամ Ռուսաստանի առաջնությունում: Հրաժարվեցի: Ասացի, որ ուզում եմ խաղալ Եվրոպայում, եւ փողն այստեղ գլխավորը չէ»,- վստահ է Մխիթարյանը:
Արդեն 33 տարեկանում Հենրիխ Մխիթարյանն օրինակ է ֆուտբոլ խաղացող հայ երեխաների համար: Այսօր արտասահմանում խաղացող հայ ֆուտբոլիստների թիվն ավելի մեծ է, քան 2000-ականներին: Եվ ուշագրավն այն է, որ հիմա համեմատաբար ավելի լավ ակումբներում են խաղում: Նշանակում է` Հենրիխը լուծել է ամենամեծ խնդիրը` մատնացույց է արել Հայաստանի տեղը ֆուտբոլային աշխարհի վրա` ճանաչելի դարձնելով մեր երկիրը, իսկ ֆուտբոլային սերունդներն էլ արդեն լի են վստահությամբ, որ ֆուտբոլում բոլոր երազանքները համառության դեպքում իրականություն են դառնում:
Շնորհավորում ենք, Հենրիխ, ծննդյան 33-ամյակի առթիվ, մաղթում կատարյալ առողջություն: Ուզում ենք, որ դեռ շատ երկար քո խաղով ուրախացնես հայ ֆուտբոլասերներին: Թող օրինակդ ուղեկցի մեր բոլոր պատանիներին` հանուն հայկական ֆուտբոլի ապագայի: Եվ շնորհակալ ենք օրինակելի դարձած նվիրումիդ համար:
