Տիբեթ (չին.՝ 西藏 կամ Սիծան, տիբեթերեն՝ བོད་, վայլի՝ bod, արտասանություն (լհասյան բարբառով՝ բյո)՝ շրջան Կենտրոնական Ասիայում, գտնվում է Տիբեթյան լեռնաշխարհում։ Տիբեթը համարվում է տիբեթցիների ու մի շարք այլ էթնիկ խմբերի՝ Մոնփա, Թամանգ, Ցյան, Շերփա եւ Լհոբա ժողովուրդների հայրենիքը։ Ներկայումս Տիբեթի բնակչության կազմում զգալի թիվ են կազմում նաեւ Հան եւ Հուեյ ժողովուրդները։ Տիբեթը երկրագնդի ամենաբարձր տարածաշրջանն է, որտեղ միջին բարձրությունը ծովի մակերեւույթից 5000 մ է։ Տիբեթի ամենաբարձր կետն Էվերեստն է՝ Երկիր մոլորակի ամենաբարձր լեռը, որը ծովի մակերեւույթից 8848 մ բարձրության վրա է։ Պատմության տարբեր ժամանակաշրջաններում Տիբեթը եղել է անկախ պետություն կամ կախվածության մեջ եղել Մոնղոլական կայսրությունից, Ցին կայսրությունից եւ այլն։ 1950 թ. Չամդոյի ճակատամարտից հետո անցել է Չինաստանի վերահսկողության տակ։ Տիբեթի ներկայիս սահմանները հիմնականում գծվել են 18-րդ դարում։ 1912 թ. Ցին դինաստիայի դեմ կազմակերպված Սինհայական հեղափոխությունից հետո ցին զինվորները զինաթափվեցին ու դուրս քշվեցին Տիբեթի շրջանից: Ավելի ուշ՝ 1913 թ., շրջանը հռչակեց իր անկախությունը՝ առանց Չինաստանի Հանրապետության կառավարության կողմից ճանաչվելու։ Ավելի ուշ Լհասան իր վերահսկողության տակ առավ Չինաստանի Սիկանի շրջանի արեւմտյան մի հատված։ Տարածաշրջանը պահպանեց իր ինքնավարությունը մինչեւ 1951 թ., երբ Չամդոյի ճակատամարտից հետո անցավ Չինաստանի վերահսկողությանան տակ, իսկ Տիբեթի կառավարությունն էլ վերացվեց 1959 թ. անհաջող հեղաշրջման փորձից հետո։ Ներկայումս Չինաստանը վերահսկում է Տիբեթի կենտրոնական եւ արեւմտյան հատվածները՝ Տիբեթի ինքնավար շրջանը, մինչդեռ արեւելյան հատվածները Սիչուան, Ցինհայ եւ հարեւան նահանգների միջեւ ընկած ինքնավար վարչական շրջաններ են։
Հիմնական կրոնը Տիբեթական բուդդայականությունն է եւ դրան որոշ չափով նման բոն կրոնը։ Բացի վերոնշյալներից, Տիբեթում ապրում են նաեւ տիբեթցի մուսուլմանական եւ քրիստոնեական փոքրամասնություններ։ Տիբեթական բուդդայականությունը հիմնական ազդեցիկ կրոնն է, որն իր արտացոլումն է գտնում նաեւ տիբեթյան արվեստում ու երաժշտության մեջ։ Տիբեթյան ճարտարապետությունն իր վրա կրում է չինականի եւ հնդկականի ազդեցությունը։
