Ֆրանսահայ նշանավոր երգիչ, շանսոնիե, երգահան, բանաստեղծ, գրող, կինոդերասան եւ հասարակական գործիչ Շառլ Ազնավուրին էր նվիրված երաժշտական բեմականացումը Երեւանի Պեյո Յավորովի անվան թիվ 131՝ արդեն 60 տարվա պատմություն ունեցող հիմնական դպրոցում: Համաշխարհային հռչակ ունեցող մեր հայրենակցի մասին շատ ենք լսել, ըմբոշխնել նրա հրաշալի երգերը, դիտել ֆիլմեր, որտեղ խաղում է նա: Իր երաժշտական կարիերայի ընթացքում Ազնավուրը ձայնագրել է մոտ 1200 երգ տարբեր լեզուներով՝ ֆրանսերեն, անգլերեն, իտալերեն, իսպաներեն, գերմաներեն, հայերեն, ռուսերեն, նեապոլիտաներեն:
Երեւանյան սովորական դպրոցի դահլիճում նախօրեին հանդիսատեսները՝ դպրոցի ուսուցիչներ, աշակերտներ, արվեստասեր հյուրեր, այլք, Ազնավուրին նորովի ճանաչեցին ու նրա հրաշալի երգերի հնչյունների ներքո դիտեցին դպրոցի սաների թատերական խաղը, որը հուզեց բոլորին: Անընդհատ հնչող ծափերը պատանի դերասաններին էին ուղղված, սցենարի հեղինակին, թատերական խաղն ու պարերը բեմականացնողներին: Այս օրերին հանրակրթական դպրոցներում տեղի են ունենում բաց-վերջին դասեր, «Վերջին զանգի» արարողություններ, նախապատրաստվում են քննությունների, այնուամենայնիվ, Պ. Յավորովի անվան դպրոցում ունեցան ժամանակ՝ մոտ 1 ժամ լինելու Ազնավուրի հետ, «լինելու» նրա անցած ճանապարհներին՝ շնորհիվ աշակերտ-դերասանների: Կայացավ 3 թատերական արար, որի հիմքում մեծ հայի սիրո պատմությունն էր, ստեղծագործական կարիերան: Ամբողջ բեմական խաղը կայացավ առանց խոսքի, միայն Ազնավուրի երգերն էին հնչում, սակայն հանդիսատեսը հենց երգերի միջոցով, պատանի դերասանների անկաշկանդ խաղով ընկալեց սցենարի հեղինակի ու բեմադրիչների աշխատանքը, գնահատեց ու դահլիճից դուրս եկավ հմայված գեղեցիկ միջոցառմամբ: Ընթացքում տեղի ունեցան նաեւ պարային կատարումներ, որոնք բեմականացրել էր պարուսույց Է. Խաչատրյանը: Թատերական խաղը կայացավ բարձրաճաշակ, ինչպես նշեցին տնօրենն ու ներկաներից շատերը, շնորհիվ դպրոցի փոխտնօրեն Մարիամ Ոսկանյանի ու Հասմիկ Խաչատրյանի, ովքեր միասին աշխատել են աշակերտների հետ:
Դպրոցի տնօրեն Նաիրա Զաքարյանը, ով սովորել, ավարտել եւ հետագայում էլ մանկավարժական կյանքը կապել է այս կրթօջախի հետ, ներկայացման ավարտին ողջունեց դահլիճում գտնվողներին, կարեւորեց նման ցերեկույթը՝ նվիրված Ազնավուրին եւ շնորհակալություն հայտնեց իր սաներին՝ հրաշալի ելույթի համար: Շնորհակալություն հայտնեց սցենարի հեղինակ, դպրոցի նախկին շրջանավարտ ու երկար տարիների ֆիզիկայի ուսուցիչ Արմեն Մինասյանին, ով այլ մոտեցում է դրսեւորել՝ ներկայացնելու Ազնավուրին: Ասաց, որ թիմային մեծ աշխատանք է կատարվել: Բեմում ընդամենը աշակերտներ էին, ովքեր կարողացել են ճիշտ ընկալել բեմադրիչներին ու ներկայացան լավ: Դահլիճում էր նաեւ նույն դպրոցը 22 տարի առաջ ավարտած եւ այժմ Գ. Սունդուկյանի անվան թատրոնի դերասանուհի Ռուզաննա Հախնազարյանը, ով նույնպես բարձր գնահատեց ներկայացումը: Ասաց, որ իր սիրտը բեմականացման պահին բաբախում էր պատանի դերասանների սրտին համահունչ: Շնորհավորեց բոլորին, ովքեր ինչ-որ չափով աշխատել են բեմականացման վրա՝ ասելով, որ հանճարեղ գործ էր: Ըստ դերասանուհու՝ Ազնավուրին ներկայացնելը շատ պատասխանատու, ինչ-որ տեղ վտանգավոր գործ է, սակայն այս ներկայացումը տեղին էր ու ընկալելի: «Ճիշտ է՝ գլխավոր դերում Ազնավուրն էր, բայց աշակերտ-դերասանները խաղում էին լավ, անկաշկանդ, ամբողջովին տարված սցենարով»,-ասաց արհեստավարժ դերասանուհին, ով դպրոցական տարիներից խաղացել է նույն բեմում: Զրույցի ընթացքում սցենարի հեղինակ Արմեն Մինասյանն ասաց, որ մանկուց է սիրել Ազնավուրի արվեստը եւ այս անգամ որոշել է նրան ներկայացնել այնպես, որ ցանկացած հանդիսատես դահլիճից դուրս գա՝ արդեն ճանաչելով իրական Շառլին:
