ՀՀ-ի եւ Նախիջեւանի սահմանին սադրելով հերթական միջադեպը՝ Ադրբեջանը փորձում էր ուժի դիրքերից ցուցադրել իր առավելությունը հետպատերազմյան շրջանում, սակայն հայկական զինուժի համարժեք պատասխանը սառը ցնցուղ էր Բաքվի համար: Հայկական կողմն իր գործողություններով ցույց տվեց, որ երկրի զինված ուժերը կարճ ժամանակահատվածում վերականգնել է իր մարտունակությունը եւ պատրաստ է անգամ անհամարժեք պատասխան տալու նմանատիպ ցանկացած սադրանքի:
Բաքուն, իր գործելաոճին հավատարիմ, հայ-ադրբեջանական սահմանի հանդեպ հերթական ոտնձգությունն ուղեկցեց ապատեղեկատվությամբ: Ադրբեջանի պաշտպանության նախարարությունը կեղծ լուրեր էր հրապարակում, թե հայկական զինված ուժերը կրակ են բացել Նախիջեւանի Սադարակ բնակավայրի ուղղությամբ: Իսկ իրականությունն այն էր, որ հայկական կողմը հուժկու պատասխան էր տալիս սահմանին դիրքերն առաջ բերելու ադրբեջանցիների փորձին եւ այդտեղ հայ զինծառայողի զոհվելու դեպքին: ՀՀ ՊՆ-ն միջադեպի ընթացքում հայտնեց ադրբեջանական կողմի կորուստների մասին: Պաշտոնական Բաքուն, ինչպես միշտ, այս անգամ եւս թաքցրեց իր զոհերի փաստը՝ հաղորդելով միայն վիրավորի մասին: Այստեղ Բաքվի գործողությունները լիովին բացատրելի են: Վերջինս չէր կարող ընդունել սեփական կորուստները, քանի որ այն հօդս կցնդեցներ իր կողմից ձեւավորված հետպատերազմյան միֆը, թե ադրբեջանական բանակն ավելի մարտունակ է, քան հայկականը: Սեփական կորուստները հրապարակելով՝ Ալիեւը ստիպված էր լինելու ընդունել, որ չի կարողանում զենքի ուժով հետպատերազմյան կարգավորման գործընթացում թելադրող լինել:
Հայկական զինուժի կամային հատկությունները եւ բարձր մարտունակությունը փաստեր են, որոնց լավ են ծանոթ Ադրբեջանում՝ դա իրենց մաշկի վրա պարբերաբար զգալով: Այսօր սահմանին բայրաքթարների գործոնը չէ որոշիչը, այլ՝ սահմանապահ զորքերի կամային հատկությունները եւ ռազմական գործին տիրապետելու հմտությունները, ինչի առկայությունը հայ զինծառայողների մոտ երբեւէ հարցականի տակ չի դրվել: Միանշանակ է, որ հայ-ադրբեջանական սահմանի հստակ ամրագրված հատվածներում ցանկացած սադրանք ստանալու է համարժեք եւ ավելին՝ անհամարժեք պատասխան:
Երասխի միջադեպը փաստեց, որ հայկական կողմը վճռական է տրամադրված իր ինքնիշխան տարածքների հանդեպ ցանկացած ոտնձգության կանխման հարցում: Մյուս կողմից էլ այդ վճռականությունն ավելի իրատեսական է դարձնում զարգացումների այնպիսի սցենարները, որոնց դեպքում լուրջ սահմանային բախումները կարող են անխուսափելի լինել: Երասխում Հայաստանը հստակ ուղերձ հղեց, որ չի հանդուրժելու սահմանային սադրանքները եւ պատրաստ է մինչեւ վերջ կանգնելու իր իրավունքների պաշտպանության հարցում, ինչը նշանակում է, որ ադրբեջանական սադրանքների կրկնության դեպքում լայնածավալ բախումներն անխուսափելի են լինելու արդեն ՀՀ սահմաններին՝ իրենց բոլոր հետեւանքներով: Թերեւս, նման զարգացումների հեռանկար էր տեսնում նաեւ տարածաշրջանում խաղաղության պահպանման առաքելություն ստանձնած ՌԴ-ն, երբ իր ԱԳՆ խոսնակի՝ Մարիա Զախարովայի շուրթերով հայտնում էր սահմանային խախտումների դեպքերով մտահոգված լինելու մասին:
Երասխի միջադեպի մյուս ուղերձն այն էր, որ ուժի դիրքերից երկու երկրների միջեւ առկա խնդիրների լուծման ադրբեջանական մարտավարությունը հեռանկար չունի եւ չի կարող նպաստել տարածաշրջանում կայունության հաստատմանն ու համագործակցության համար նախադրյալների ստեղծմանը: Եթե Ադրբեջանն իրոք ցանկանում է խաղաղություն, ապա պետք է առանց նախապայմանների վերադարձնի բոլոր ռազմագերիներին եւ Սյունիքի ու Գեղարքունիքի սահմանային տարածքներից դուրս բերի իր զինված ուժերի խմբավորումները:
