Հայ-ադրբեջանական սահմանագծին ամենօրյա ռեժիմով հակառակորդի զինուժի իրականացրած հրադադարի խախտման հաճախակիացած քայլերն իրավիճակը լարելու նպատակ են հետապնդում: Թշնամին, իր սադրիչ գործողությունների ժամանակ տարբեր տրամաչափի հրաձգային զինատեսակներից բացի, կիրառում է նաեւ ականանետներ եւ ԱԹՍ-ներ, ինչի հետեւանքով ՀՀ զինված ուժերի ստորաբաժանումներն ունեն կորուստներ: Հայկական կողմը հակազդման միջոցներ է կիրառում՝ տալով համարժեք պատասխաններ, իսկ Բաքուն, իր գործելաոճին հավատարիմ, թաքցնում է սեփական կորուստների իրական չափերը:
Լարվածության նման ֆոնին ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղար Իմանգուլի Տասմագամբետովը Բելառուսի մայրաքաղաքից կրկին հայտարարում է կազմակերպության դիտորդներին հայ-ադրբեջանական սահման ուղարկելու եւ Հայաստանին տեխնիկական աջակցություն ցուցաբերելու մասին: Բայց այս դեպքում շեշտվում է սահմանապահ ստորաբաժանումներին համապատասխան տեխնիկական սարքավորումներ տրամադրելու մասին:
Հատկանշական է, որ նա շեշտում է հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների կարգավորման կարեւորությունը եւ դրականորեն արձագանքում բրյուսելյան հանդիպման ժամանակ կողմերի ձեռք բերած պայմանավորվածությունները միմյանց տարածքային ամբողջականությունը 1991 թ. Ալմա Աթայի հռչակագրի հիման վրա ճանաչելու մասին հայտարարությանը: Այլ կերպ ասած՝ Իմանգուլի Տասմագամբետովը ակնարկում է, որ այդ օգնությունը կտրամադրվի այն դեպքում, երբ Հայաստանը եւ Ադրբեջանը համաձայնության գան սահմանների սահմանազատման հարցում:
Վերոնշյալն օգնություն ստանալու Հայաստանի դիմումներին՝ ՀԱՊԿ-ի բացասական պատասխանի այն հիմնավորման շարունակությունն է, ըստ որի՝ հստակ չէ հայ-ադրբեջանական սահմանը, որտեղ պետք է առաքելություն իրականացնի կազմակերպությունը: Սա պաշտոնական վարկածն է՝ մերժման ֆորմալ կողմը, իսկ իրականությունն այն է, որ Ադրբեջանի հետ սերտ հարաբերություններ ունեցող ՀԱՊԿ-ի անդամ որոշ պետություններ չէին գնա Հայաստանին աջակցության՝ ի վնաս Բաքվի, նույնիսկ եթե դրանով խախտում են կազմակերպության հիմնարար դրույթները, հարցականի տակ դնում ՀԱՊԿ-ի առաքելությունն ընդհանրապես: Մասնավորապես՝ ՀԱՊԿ-ի այս դիրքորոշման հետեւանք են այսօր ՀՀ սահմաններին Ադրբեջանի շարունակաբար իրականացվող ռազմական գործողությունների անդադար սադրանքները:
Լիովին օրինաչափ էր, որ ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղարի հայտարարության օրը կառավարության նիստում ՀՀ վարչապետը կրկին բարձրացրեց տարածաշրջանում միջազգային ներկայության անհրաժեշտության հարցը: Ճիշտ է՝ այս դեպքում խոսքը վերաբերում էր Արցախին եւ Լաչինի միջանցքին, բայց նպատակը մեկն է՝ թույլ չտալ պաշտոնական Բաքվին մեծացնել լարվածությունը տարածաշրջանում:
Հարց է ծագում, թե ինչ նշանակություն կարող է ունեալ ՀԱՊԿ աջակցությունը սահմանազատումից հետո, առավել եւս, որ կառավարության նույն նիստի ժամանակ Նիկոլ Փաշինյանն ասաց, որ հայկական կողմն առաջարկում է զորքերի հայելային հետքաշում եւ այնտեղ ապառազմականացված գոտու ստեղծում: Այսօր առանցքային նպատակը նոր էսկալացիա հրահրելու Ադրբեջանի գործողությունների կանխարգելումն է, որի համար անհրաժեշտ են միջազգային լրացուցիչ մեխանիզմներ, եւ Հայաստանն այդ ակնկալիքն ունի միջնորդ կազմակերպություններից ու դաշնակից պետություններից, որոնք բավարար չափով չեն աջակցում այդ հարցում, իսկ խաղաղության պայմանագրի հաստատումից հետո սահմանային հարցերն այլ կարգավիճակ կստանան:
