Ի՞նչ կարող ենք անել մենք զայրույթի պահին, քանի դեռ չենք նեղացրել մեր մտերիմներին ու հարազատներին: Նայեք ճշմարտության աչքերին. ինչի՞ եք դուք վերածվում բարկության, չարության պահին:
Բերենք օրինակներ Աստվածաշնչից, թե ինչ է կատարվում մեզ հետ, երբ զայրանում ենք:
«Բարկութիւնը անգութ է եւ ցասումը հեղեղասաստ. բայց ո՞վ կարող է կանգնել նախանձի առաջին»: Առակաց 27:4
«Եւ Տէրն ասեց Եսայիային. Գնա մէկ Աքազին դիմաւորելու՝ դու եւ քո որդին Սէար- յասուբը՝ վերի աւազանի ջրմուղի ծայրը, թափիչի ագարակի ճանապարհի վերայ. Եւ ասիր նորան. Զգոյշ եղիր որ հանդարտ լինիս, մի վախենար եւ սիրտդ չթուլանայ այս երկու ծուխ անող կիսայրեաց խանձողներից, բարկութիւնը բորբոքուած Ռասինից եւ Ասորեցիներից եւ Ռովմելայի որդիիցը»: Եսայիա 7:3-4
«Թագաւորի սպառնալը առիւծի մռնչիւնին է նման. նորան գրգռողը մեղանչում է իր անձի դէմ»: Առակաց 20:2
Հարցրեք ինքներդ ձեզ. ո՞վ եք ուզում լինել դուք: Մի՞թե այս մեթոդներով եմ ցանկանում ես արտահայտել իմ զգացմունքները: Ես տեսել եմ, թե ինչպես է իմ զայրույթն ու դյուրագրգռությունը ստիպում մարդկանց վախենալ եւ կորցնել սրտի խաղաղությունը: Ինչպե՞ս են զգում ձեր զայրույթի պահին ձեր երեխաները, ձեր կողակիցը, ընկերները… Նայեք ճշմարտության աչքերին եւ ընդունեք, խոստովանեք ձեր ոչ ճշմարտացի վարքն ու պահվածքը:
Առանց այդ քայլի դուք չեք կարող հաղթահարել ձեր զայրույթը:
Անահիտ ԲԱՆՈՒՉՅԱՆ
