Հին ուխտում հաճախ է ներկայացված ոչ արյունակցական կապերով եղբայրության գաղափարը։ Փոխաբերական իմաստն առավելապես նշանակում է նմանությամբ։ Հոբն, օրինակ, հուսահատության պահին կանչում է.
«Չագալներին եղբայր եմ դառել եւ ջայլամներին՝ ընկեր»։ Հոբ 30։29
Կամ՝
«Ապականությանը կանչեցի՝ Դու իմ հայրն ես. որդերին՝ իմ մայրն ու քոյրն էք»։ Հոբ 17։14
Այսինքն ինքն իրեն նույնացնում է այդ անիծված բնությամբ անմաքուր արարածների հետ։ Հին Ուխտում ներկայացված են եղբայրների նաեւ այլ փոխաբերական կերպարներ. դրանք մարդիկ են, ովքեր հավասար են իրենց դիրքով կամ կոչումով, կամ դա համանունն է սիրելիի, ընկերոջ, կամ նրանք հավատացյալների հանրույթի անդամներ են։
Եղբայրության կերպարին ներքուստ հատուկ է հավասարության գաղափարը։ Աստծո ժողովրդի փոխշփումը տեղի է ունենում ոչ թե ինչ-որ հիերարխիկ կառուցվածքով, այլ հիմնվում է եղբայրների եւ քույրերի միջեւ հավասարազոր հարաբերությունների վրա։ Եղբայրական հարաբերությունները արտահայտություն են գտնում «եղբայր» դիմելաձեւով, երբ դիմում են արքային, մարգարեին, Ղեւտացիներին ու հոգեւորականներին ու քահանաներին.
«Միայն թէ բարձրաւանդակների քահանաները Երուսաղէմումն եղող Տիրոջ սեղանի վերայ չէին վեր գնում, բայց բաղարջներն ուտում էին իրանց եղբայրների մէջ»։ Դ Թագավորաց 23։9
«Եւ նա ասեց. Այս ինչ քաղաքներ են, որ տուել ես ինձ, եղբայրս. եւ նորանց անունը դրաւ Քաբօղ երկիր, ինչպէս որ է մինչեւ այսօր»։ Գ Թագավորաց 9։13
«Եւ նորա դիակը դրաւ իր գերեզմանի մէջ եւ սուգ արաւ նորա վերայ. Վայ եղբայր»։ Գ Թագավորաց 13։30
«Միայն թէ քիչ էին քահանաները եւ չկարողացան բոլոր ողջակէզների մորթերը մաշկել. եւ նորանց օգնեցին իրանց Ղեւտացի եղբայրները, մինչեւ որ գործը վերջացաւ, եւ մինչեւ որ քահանաները սրբուեցան. որովհետեւ Ղեւտացիներն աւելի յօժարամիտ էին սրբուելու, քան թէ քահանաները»։ Բ Մնացորդաց 29։34
«Եւ կանգնեցէք սրբարանումը ազգատոհմի բաժանմունքների համեմատ ձեր եղբայրների՝ ժողովրդի որդկանց համար եւ Ղեւտացիների ազգատոհմերի դասակարգների համեմատ. Եւ մորթեցէք զատիկը եւ սրբուեցէք, եւ պատրաստեցէք ձեր եղբայրների համար, որ Մովսէսի ձեռքով խօսուած Աստուծոյ խօսքին պէս անէք»։ Բ Մնացորդաց 35։5-6
Եղբայրական հավասարության օրինակն օգտագործվում է նաեւ որպես հռետորական միջոց՝ որոշակի նպատակի հասնելու համար։ Դավիթն, օրինակ, օրենքից դուրս գտնվող իր զինվորներին անվանում է եղբայրներ. «Բայց Դաւիթն ասեց. Այդպէս մի անիք, եղբայրներս, որովհետեւ Տէրը մեզ տուաւ այս, եւ ինքը մեզ պահեց եւ մեր վերայ եկող գունդին մեր ձեռքը մատնեց»: Ա Թագավորաց 30։23
Իսկ իրեն գահին վերականգնելու համար ազգի ավագներին, ծերերին համոզելու համար Դավիթը նրանց դիմում է.
«Դուք իմ եղբայրներն էք, իմ ոսկրն ու մարմինն էք դուք, եւ ինչո՞ւ համար դուք վերջինը լինէք թագաւորը ետ բերելում»։ Բ Թագավորաց 19։2
Անահիտ ԲԱՆՈՒՉՅԱՆ
