Ի՞նչ իմաստով էր Հիսուսը հարցեր տալիս վարդապետներին։ Ամենայն հավանականությամբ նա դա անում էր ոչ թե պարզապես իր հետաքրքրասիրությունը բավարարելու համար, այլ այդ հարցադրումներն ավելի շուտ հիշեցնում էին դատական պրակտիկայում ընդունված խաչաձեւ հարցաքննություն։ Ինչպես տեսնում ենք, դեռ մանկուց Հիսուսը զբաղվում էր Աստվածաշնչի հետազոտությամբ՝ հիացնելով ուսյալ ու փորձառու կրոնական վարդապետներին.
«Եւ ամենքն, որ նորանից լսում էին, զարմանում էին նորա իմաստութեան եւ պատասխանների վերայ»։ Ղուկաս 2։47
Ի՞նչ եք կարծում, ինչո՞ւ էր Հիսուսը պատանի տարիքից իր աստվածաշնչյան գիտելիքներով կարողանում զարմացնել նույնիսկ ամենափորձառու ուսուցիչներին։ Նրան դաստիարակել էին աստվածավախ ծնողները, ովքեր մանուկ հասակից նրան տվել են հոգեւոր ուսուցում։
«Եւ այս խօսքերը, որ ես այսօր քեզ պատուիրեցի, քո սրտի մէջ լինեն։ Եւ երկնիր նորանք քո որդկանցը, խօսիր նորանց վերայ քո տան մէջ նստած ժամանակդ եւ ճանապարհ գնացած ժամանակդ, եւ պառկելիս եւ վեր կենալիս. Եւ նորանք կապիր նշանի համար ձեռքիդ վերայ, նորանք ճակատանոց լինեն աչքերիդ մէջտեղում։ Նաեւ քո տան դրանդիքի վերայ եւ դռներիդ վերայ գրիր նորանք»։ Երկրորդ օրինաց 6։6-9
«Եւ Յիսուս Քրիստոսի ծնունդն այսպէս էր. այսինքն նորա մայրը՝ Մարիամը, նշանուած լինելով Յովսէփին՝ դեռ մինչեւ նորանց իրար մօտ գալը Սուրբ Հոգիիցը յղացած գտնուեցաւ։ Եւ նորա մարդը՝ Յովսէփը, արդար լինելով, եւ նորան խայտառակել չուզելով, խորհեց ծածուկ արձակել նորան։ Եւ մինչդեռ նա մտածում էր այս, ահա Տիրոջ հրեշտակը երազում երեւեցաւ նորան եւ ասեց. Յովսէփ՝ Դաւիթի որդի, մի վախենար քեզ մօտ առնել քո կին Մարիամին, որովհետեւ նորանում ծնուածը Սուրբ Հոգիիցն է»։ Մատթեոս 1:18-20
Կարելի է չկասկածել, որ Հովսեփը Հիսուսին իր հետ տանում էր սինագոգ, ընթերցվում եւ մեկնաբանվում էր Սուրբ Գիրքը։
Արդյոք մեր երեխաները ե՞ւս այսպես օրհնված են։ Ուսումնասիրո՞ւմ ենք մենք մեր երեխաների հետ Աստվածաշունչը, վերցնո՞ւմ ենք նրանց մեզ հետ պատարագներին։ Հիսուսի նման մեր երեխաները ե՞ւս գնահատում են այն ամենը, ինչ անում են ծնողները։ Եվ արդյոք կիսվո՞ւմ են իրենց ընկերների հետ այն, ինչ ուսուցանվում են, ինչպես անում էր Հիսուսը։
Անահիտ ԲԱՆՈՒՉՅԱՆ
