«Եւ տեսայ, եւ ահա այն աթոռի մէջ եւ չորս կենդանիների մէջ եւ երէցների մէջ մի Գառն կանգնած մորթուածի նման, որ եօթը եղջիւր ունէր եւ եօթն աչք, որ Աստուծոյ եօթը Հոգիքն են, որ ուղարկվում են բոլոր երկիրը։ Եւ նա եկաւ եւ գիրքն առաւ աթոռի վերայ նստողի աջ ձեռքիցը»։ Հայտնություն 5։6-7
Նախորդ մեջբերման առյուծի փոխարեն այստեղ արդեն հանդիպում ենք Գառին։ Սա աստվածաշնչյան թվացյալ հակասություններից մեկն է. մենք ասում ենք մեկ Աստված եւ միաժամանակ՝ Սուրբ Երրորդություն, ասում ենք սուրբ կույս Մարիամ, միաժամանակ՝ Հիսուսի մայր Մարիամ, հաղթող առյուծ եւ Գառ…
Երբ նայում ենք աշխարհի հզոր պետությունների զինանշաններին, պատկերված են հիմնականում գիշատիչ կենդանիներ՝ արջ, արծիվ, առյուծ, գայլ… ու հանկարծ Գառ, որ կարող է հաղթել արջերին, տրորել վիշապներին. այո, կարծես հակասություն է, բայց իրականությունն է այս, այսպիսին է Հիսուսը։
Եթե Հիսուսը լիներ սովորական մեկը, ապա կունենար զոհաբերության կարիք, եթե Հիսուսը լիներ միայն մարդ եւ չլիներ Աստված, ապա Նրա զոհաբերությունը նշանակություն կունենար միայն իր ժամանակակիցների համար։ Բայց քանի որ Հիսուսն Աստված է, իսկ Աստված սահմանափակված չէ ոչ ժամանակով, ոչ տարածությամբ, ապա զոհաբերությունը, որը բերվեց Գողգոթայի խաչի վրա, ունի համամարդկային, համաերկրային նշանակություն։
Հայտնության գրքում Տերը Գառ է անվանվում ամբողջ 28 անգամ։ Այստեղ դարձյալ գործ ունենք աստվածաշնչյան թվերի խորհրդի հետ։ Քսանութը յոթ անգամ չորսն է։ Լիարժեքության թիվը՝ յոթը բազմապատկվում է ողջ Մոլորակի թվին՝ չորսին։ Այսինքն` յոթ անգամ չորսը ամբողջական եւ բացարձակ ընդգրկունությունն է։ Այստեղ կարող ենք հիշել եւս երկու թվացյալ հակասություն Եսայի մարգարեի գրքից.
«Գայլը եւ գառը միասին կարածեն, եւ առիւծը արջառի պէս խոտ կուտէ. եւ օձի կերակուրը հող է լինելու։ Նորանք պիտի չվնասեն եւ չապականեն իմ բոլոր սուրբ սարի վերայ, ասում է տէրը»։ Եսայի 65։25
«Եւ կաթնակեր տղան իժի ծակի վերայ կխաղայ, եւ կաթից կտրուածը ձեռքը քարբի բոյնի վերայ կդնէ»։ Եսայի 11։8
Այսինքն` թույլն ու անօգնականը հանկարծ ուժ, զորություն ու համարձակություն են ստանում, եւ չարը կորցնում է իր ունակությունը։ Գառան կերպարը Հին Ուխտում, հրեական խորհրդապաշտության մեջ նա է, ով իր վրա է վերցնում աշխարհի մեղքերը, նա, ով բոլոր առումներով անեղծ է, մաքուր, անբիծ… եւ որ կարեւոր է, ինքը պետք է զոհաբերվի ինքնակամ։ Այստեղ է Նրա ամենակարողությունը, այստեղից է հորդում Նրա զորությունը.
«Եւ Յիսուսը մօտ գալով նորանց հետ խօսեց եւ ասեց, Ամեն իշխանութիւնն ինձ տրուեցաւ երկնքումն եւ երկրումս»։ Մատթեոս 28։18
Տրվել է ամեն իշխանություն՝ ե՛ւ դատելու, ե՛ւ պատժելու. երկնքում եւ երկրի վրա ողջ իշխանությունը տրվել է Հիսուսին՝ եւ օրենսդիր, եւ գործադիր, եւ դատական իշխանությունները։
Անահիտ ԲԱՆՈՒՉՅԱՆ
