Համբերությունը չի զարգանում ակնթարթորեն: Համբերության զարգացման համար ծայրահեղորեն կարեւոր են Աստծո ուժն ու բարությունը:
«Ամեն զօրութիւնով զօրացած իր փառքի զօրութեան համեմատ, ամեն համբերութեան եւ երկայնմտութեան մէջ ուրախութիւնով»: Կողոսացիս 1:11
«Գիտենալով որ ձեր հաւատքի փորձառութիւնը համբերութիւն է գործում: Իսկ համբերութիւնը թող կատարեալ գործ ունենայ. որ կատարեալ եւ ամբողջ լինիք, եւ ոչ մի բանի պակասութիւն չունենաք»: Յակոբոս 1:3-4
Ի վերջո, մեր համբերատարությունը փոխհատուցվելու, վարձատրվելու է.
«Արդ, եղբարքս, երկայնամիտ եղէք մինչեւ Տիրոջ գալուստը. ահա մշակը երկայնամիտ եղած սպասում է երկրի պատուական պտղին, մինչեւ որ առաջի եւ վերջի անձրեւն առնէ: Երկայնամիտ եղէք դուք էլ, հաստատեցէք ձեր սրտերը. որ Տիրոջ գալուստը մօտացել է»: Յակոբոս 5:7-8
Աստվածաշնչում հանդիպում ենք բազմաթիվ մարդկանց, ում համբերատարությունը բնութագրում է նրանց կյանքն Աստծո հետ: Հակոբոսը օրինակ է բերում մարգարեներին.
«Եղբարք, չարչարանքի եւ երկայնմտութեան օրինակ առէք մարգարէներեն, որ Տիրոջ անունովը խօսեցին:
Ահա համբերողներին երանի ենք տալիս. Յոբի համբերութիւնը լսել էք, եւ Տիրոջ նորա համար արած վախճանը տեսաք. որ Տէրը բազմագութ է եւ ողորմած»: Յակոբոս 5:10-11
Աբրահամը նույնպես համբերատար սպասեց եւ «Եւ այսպէս երկայնամիտ լինելով, հասաւ խոստմունքին»: Եբրայեցիս 6:15
Անահիտ ԲԱՆՈՒՉՅԱՆ