Հավատքն առանց գործերի մեռած է, որովհետեւ այն ցույց է տալիս սիրտը, որը չի վերափոխվել Աստծո կողմից։ Երբ մենք վերածնվում ենք Սուրբ Հոգու միջոցով, ապա մեր կյանքը ցուցանում է այդ վերածնունդը։ Մեր գործերը պետք է բնութագրվեն Աստծուն հնազանդությամբ։ Անտեսանելի հավատքը կդառնա տեսանելի Հոգու պտուղներից մեր կյանքում։
«Բայց Հոգու պտուղն է՝ սէր, ուրախութիւն, երկայնմտութիւն, Քաղցրութիւն, բարութիւն, հաւատք, հեզութիւն, ժուժկալութիւն, այնպիսիների դէմ օրէնք չկայ»։ Թուղթ առ Գաղատացիս 5։22-23
Քրիստոնյաները պատկանում են Քրիստոսին, Բարի Հովիվին։ Որպես Նրա գառներ, մենք լսում ենք Նրա ձայնը եւ հետեւում ենք Նրան։
«Բայց դուք չէք հաւատում, որովհետեւ իմ ոչխարներիցը չէք, ինչպէս որ ասեցի ձեզ։ Իմ ոչխարներն իմ ձայնը լսում են, եւ ես ճանաչում եմ նորանց, եւ իմ ետեւից գալիս են։ Եւ ես յաւիտենական կեանք եմ տալիս նորանց, եւ նորանք յաւիտեան չեն կորչիլ, եւ ոչ ով չի յափշտակիլ նորանց իմ ձեռիցը։ Իմ Հայրը որ նորանց տուաւ ինձ, ամենից մեծ է, եւ ոչ ով կարող չէ իմ Հօր ձեռիցը յափշտակել նորանց։ Ես եւ Հայրը մի ենք»։ Հովհաննես 10։26-30
Հավատքն առանց գործերի մեռած է, որովհետեւ հավատքը հանգեցնում է նոր արարման, ոչ թե հին մեղավոր կենսակերպի կրկնության։
«Ուրեմն եթէ մէկը Քրիստոսումն է՝ նոր ստեղծուած է. հիները անցան, ահա ամեն բան նոր եղաւ։ Բայց այն ամենն Աստուծանից է, որ մեզ իրան հետ հաշտեցրեց Յիսուս Քրիստոսի ձեռովը, եւ մեզ հաշտութեան պաշտօնը տուաւ»։ Բ Կորնթացիս 5։17-18
Հավատքն առանց գործերի մեռած է, որովհետեւ այն բխում է սրտից, որը վերածնունդ չի ապրել Աստծով։ Հավատքի դատարկ դավանանքը ի վիճակի չէ փոփոխելու կյանքը։ Նրանք, ովքեր հավաստիացնում են, թե հավատք ունեն, բայց չեն տիրապետում Հոգուն, կլսեն անձամբ Հիսուս Քրիստոսի խոսքերը.
«Եւ ես այն ժամանակ պարզ կասեմ նորանց, թէ Երբէք ձեզ չեմ ճանաչել. ինձանից դէն գնացէք, ով անօրէնութիւն գործողներ։ Արդ՝ ամեն ով որ իմ այս խօսքերը լսում է եւ նորանց կատարում, կնմանացնեմ նորանց մի իմաստուն մարդի, որ իր տունը շինեց ժայռի վերայ։ Եւ անձրեւն էլ եկաւ, գետերն էլ վարարեցին, քամիներն էլ փչեցին եւ այն տանը զարկեցին, եւ նա չկործանուեցաւ, որովհետեւ ժայռի վերայ հաստատուած էր»։ Մատթեոս 7։23-25
Անահիտ ԲԱՆՈՒՉՅԱՆ
