«Եւ մեծ ձայն լսեցի տաճարիցը, որ ասում էր այն եօթը հրեշտակներին. Գնացէք եւ Աստուծոյ բարկութեան սկաւառակները թափեցէք երկրի վերայ։ Եւ առաջինը գնաց եւ իր սկաւառակը թափեց երկրի վերայ, եւ չարաչար պալարներ եղան այն մարդկանց վերայ, որ գազանի դրոշմն ունէինեւ նորա պատկերին երկրպագում էին։ Եւ երկրորդ հրեշտակն իր սկաւառակը թափեց ծովը, եւ արիւն դառաւ մեռածի արիւնի նման. եւ ամեն կենդանի շունչ սատակեց որ ծովումն էր»։ Հայտնություն 16։1-3
Արյուն է դառնում, որովհետեւ այն բոլոր դեպքերում չի կարելի խմել։ «Եւ երրորդ հրեշտակը իր սկաւառակը թափեց գետերի եւ աղբիւրների մէջ եւ արիւն եղաւ»։ Հայտնություն 16։4
«Եւ չորրորդ հրեշտակն իր սկաւառակը թափեց արեգակի վերայ։ Եւ տրուեցաւ նորան որ մարդկանց խորշակահար անէ կրակով. եւ խորշակահար եղան մարդիկ սաստիկ տաքով եւ հայհոյեցին Աստուծոյ անունին որ այս պատուհասների վերայ իշխանութիւն ունի. եւ չապաշխարեցին որ փառք տան նորան»։ Հայտնություն 16։8-9
Մարդիկ արեւահարվելու են, մարդիկ չեն կարողանալու հագեցնել իրենց ծարավը… «Եւ հինգերորդ հրեշտակն իր սկաւառակը թափեց գազանի աթոռի վերայ. եւ նորա թագաւորութիւնը խաւարուած եղաւ. եւ իրանց լեզուները ծամում էին տանջանքիցը»։ Հայտնություն 16։10
«Եւ վեցերորդ հրեշտակն իր սկաւառակը թափեց մեծ գետ՝ Եփրատի վերայ, եւ նորա ջուրը ցամաքեց որ արեւելքի թագաւորների ճանապարհը պատրաստուի»։ Հայտնություն 16։12
Այսօր արդեն Եփրատ գետի ջրերը բավականաչափ հետ են քաշվել, որի հետեւանքով շուրջ բոլորը գտնվող այգիները չորացել են։ «Եւ ժողովեցին նորանց այն տեղ, որ Եբրայեցերէն Արմագեդոն է կոչվում»։ Հայտնություն 16։16
Լինելու է համաշխարհային ճակատամարտ։ «Եւ եօթներորդ հրեշտակն իր սկաւառակը թափեց օդի վերայ. եւ մեծ ձայն դուրս եկաւ երկնքի տաճարիցը եւ աթոռիցը որ ասում էր. Եղա՛ւ։ Եւ եղան ձայներ եւ փայլատակներ եւ որոտմունք, եւ մեծ շարժ եղաւ որ այնպիսի չէր եղած քանի որ մարդիկ երկրի վերայ են՝ այնպիսի մեծ շարժ էր»։ Հայտնություն 16։17-18
Անահիտ ԲԱՆՈՒՉՅԱՆ
