Ե՛ւ երգը, ե՛ւ մեղեդին նույնն են՝ Աստծո փառաբանության երգը, որն այլեւս կարելի է ասել Սուրբ Երրորդության փառաբանության երգն է

Աստված հայտնում է, որ սրանք վերջին պատիժներն են։ Մինչ այդ պատիժներ էին թափվում յոթ կնիքների բացման ժամանակ, այնուհետեւ՝ յոթ շեփորներից յուրաքանչյուրը փչելու ժամանակ, եւ այժմ՝ յոթ սկավառակներից է թափվում Աստծո բարկությունը։ Հայտնությունը, այսինքն՝ Ապոկալիպսիսը, ինչպես նաեւ աշխարհի ողջ պատմությունը հասնում է իր հանգուցալուծմանը։ Բայց նախապես, ինչպես եղել է նաեւ այս գրքի նախկին գլուխներում, կարծես լռություն է տիրում։ Կարծես նորից մի կես ժամով Հովհաննեսին բացվում են երկնային ուրախությունները։

«Եւ տեսայ մի ուրիշ մեծ եւ զարմանալի նշան երկնքումը, եօթը հրեշտակ որ վերջի եօթը պատուհասներն ունէին. որովհետեւ Աստուծոյ բարկութիւնը նորանցով կատարուեցաւ։ Եւ տեսայ իբրեւ ապակեղէն ծով կրակով խառնուած. եւ նորանց որ յաղթում են  գազանին եւ նորա պատկերին եւ նորա դրոշմին եւ նորա անունի թիւին, որ կանգնած էին ապակեղէն ծովի վերայ, եւ Աստուծոյ քնարներն ունէին»։ Հայտնություն 15։1-2

Ըստ Անդրեաս Կեսարացու, յոթ պատուհասները դրանք մարդկային յոթ մեղքերն են։ Յոթ թիվը խորհրդանշում է այս մոլորակի վրա մարդկության ապրած ողջ ժամանակահատվածը։ Դժվար է պատկերացնել ապակե ծովը միախառնված կրակի հետ։ Որոշ ժամանակակից աստվածաբանների կարծիքով՝ դա ներկայիս գերհագեցած խոշոր քաղաքներն են, որտեղ մարդիկ փորձում են թաքնվել իրենց մեղքերով հանդերձ… Սակայն այդ նույն ապակե ծովին կանգնած է արդարների բանակը, այն հարյուր քառասունչորս հազար Իսրայելի ճյուղերը, այսինքն՝ բոլոր ժամանակների Աստծո ժողովուրդը։

«Եւ Աստուծոյ  քնարներն ունէին»… Կարծես նոր առարկա, նոր գործիք, նոր տերմին է հայտնվում Աստվածաշնչում, համենայնդեպս Նոր Ուխտում, Հայտնության գրքում։ Թեպետ Դավիթի սաղմոսները երգվում էին տասը լարանի տավիղով։ Մեկնաբաններն ասում են, թե դրանք հինգ հոգեւոր եւ հինգ մարմնական զգացմունքներն են։ Սա նոր մեղեդի չէ, ոչ էլ նոր երգ, սա նոր, ավելի շուտ նորացված մարդու երգն է. «Տիրոջը նոր երգ երգեցէք. երգեցէք Տիրոջը ամեն երկիր։ Երգեցէք Տիրոջը. օրհնեցէք նորա անունը. քարոզեցէք օրէցօր նորա փրկութիւնը։ Պատմեցէք հեթանոսների մէջ նորա փառքը, ամեն ազգերի մէջ նորա հրաշքները»։ Սաղմոս 96։1-3

Սա հին ուխտի երգն է։ Նոր Ուխտում քնարը երգում է Նոր մարդու երգը։ Սակայն ե՛ւ երգը, ե՛ւ մեղեդին նույնն են՝ Աստծո փառաբանության երգը, որն այլեւս կարելի է ասել Սուրբ Երրորդության փառաբանության երգն է:

Անահիտ ԲԱՆՈՒՉՅԱՆ