Ֆրանսիացի մեծանուն գրող Ալեքսանդր Դյուման այնպիսի գծերով է օժտել իր դրական հերոսներին, որ այսօր էլ նրանք շարունակում են ոգեւորել մարդկանց: Նրանք եզակի են իրենց էությամբ, քաջ են, վեհանձն ու իմաստուն եւ նույնիսկ թշնամու սրից ընկնելիս, ինչպես Աթոսն է խորհուրդ տալիս Ռաուլին, գոռում են «Կեցցե թագավորը», այլ ոչ թե՝ «Մնաս բարով, կինս»: Որովհետեւ թագավորը պետական իշխանության կրողն էր, եւ նրա մեծարումը համահունչ էր պետության փառաբանմանը: Թագավորը նաեւ երկրի առաջին ազնվականն էր…
Իսկ ֆրանսիական ազնվականները, որ պատասխանատու էին երկրի ապագայի համար, չէին ստում: Նույնիսկ մահվան սպառնալիքը նրանց չէր կարող ստիպել ստել, որովհետեւ կեղծիքն անհարիր էր ազնվականի էությանը: Ոչ թե սոսկ քաջագործություններն էին նրան վեր բարձրացնում մարդկանց շարքում, այլեւ հավատարմությունը ճշմարտությանը, այսինքն՝ ազնվականի կոչմանը…
Հունվարի 18-ին մեր դաշնակից պետության արտգործնախարարը հայտարարեց, որ Գորիս-Ստեփանակերտ ճանապարհի բացման հարցը մոտ ժամանակներս կլուծվի: «Երեկ կամ նախանցյալ օրը տեղի է ունեցել Ադրբեջանի ներկայացուցիչների հանդիպումը Ղարաբաղի ներկայացուցիչների հետ՝ ռուսական զորակազմի հրամանատարության մասնակցությամբ: Կարծում եմ՝ հարցը մոտ ժամանակներս կկարգավորվի»,- նշել է նա:
Այդ հայտարարությունից մեկ շաբաթ է անցել, եւ Արցախը Հայաստանին կապող միակ ճանապարհը շարունակում է փակված մնալ: Դաշնակից երկրի արտաքին քաղաքական գերատեսչության ղեկավարը, փաստորեն, ստել է՝ խոսելով հարցի կարգավորման առաջիկա հնարավորության մասին: Ստել է՝ իրեն դուրս դնելով ազնվականների շարքից, խաղարկելով 120 հազար արցախցիների հույսը: Եվ դա հիշեցնում է եւս մեկ դրվագ Ալեքսանդր Դյումայի հերոսների երկխոսությունից: «Ես ազնվական չեմ, տեր իմ, ես կարող եմ ստել…»,- Դ’Արտանյանին ասում էր ծառան՝ Պլանշեն, որ իր տիրոջ պես ճարպիկ էր, բայց «զրկված» չէր ստելու «իրավունքից»:
Դիվանագետը հիշեցրել է նաեւ, որ նախօրեին շփվել է Ադրբեջանի արտաքին գործերի նախարարի հետ: «Ադրբեջանցիները տվյալներ են ներկայացրել, այժմ մեր զինվորականները ուսումնասիրում են դրանք, որ հայկական կողմն այդ միջանցքով ականներ է տեղափոխել, հետո այդ ականներն օգտագործվել են, որպեսզի, խախտելով եռակողմ պայմանավորվածությունները, ականապատվեն ադրբեջանցիների դիրքերին հարող տարածքները: Այնտեղ փոխադարձ մեղադրանքները շատ են»,- նշել է նա:
Եթե եռակողմ պայմանավորվածության համաձայն՝ այդ ճանապարհը վերահսկվում է խաղաղապահների կողմից, ապա ինչպես է հնարավոր ականներ տեղափոխել Արցախ առանց նրանց համաձայնության կամ գոնե իմացության: Այսպիսի էժան ստի տարածումը միայն մեկ նպատակ ունի՝ նոր ուժեր նետել այդ տարածք ցանկացած գնով՝ անկախ նրանից, թե հանուն դրա ինչն է օգտագործվում՝ այսպիսի խոչընդո՞տը, ՀԱՊԿ-ի զորավարժությո՞ւնը, թե՞ արտգործնախարարի արժանապատվությունը:
Ճարպիկ Պլանշեն, ի վերջո, առեւտրական դարձավ, որովհետեւ հանգիստ կարող էր ստել: Հավանաբար, դիվանագիտության մեջ ու ռազմական հակամարտություններում ազնվականները վերացան միայն այն պատճառով, որ քաղաքական հարաբերություններն էլ վերածվեցին առեւտրի…
Մի օր ազնվական Աթոսը ձեռք մեկնեց Պլանշեին: Դա մեծ պատիվ էր վերջինիս համար, բայց զարմացած Արամիսին Աթոսն իր քայլը բացատրեց միայն մեկ փաստարկով. «Նա նորություն հաղորդեց իմ որդու մասին…»:
