Ադրբեջանական կեղծիքն աստիճանաբար վտանգավոր բնույթ է ստանում: Երեք ամիս շարունակվող Արցախի շրջափակումը հիմնավորելով, իբր, Լաչինի միջանցքով հայկական արտադրության ականներ տեղափոխելու կեղծ փաստարկով, այսօր արդեն պաշտոնական Բաքուն նման մեղադրանք է հնչեցնում Արցախում գտնվող ռուս խաղաղապահների հասցեին: Այստեղ պետք է արձանագրել, որ անգամ ՄԱԿ-ի Արդարադատության միջազգային դատարանը հերքեց միջանցքով ականներ տեղափոխելու մասին ադրբեջանական հայցը:
Այս փաստը չխանգարեց Բաքվին նոր՝ ավելի վտանգավոր կեղծիք շրջանառելու համար: Վերջինիս պաշտպանական գերատեսչությունը նախօրեին կեղծ տեղեկատվություն տարածեց, թե իբր ՀՀ զինված ուժերը Արցախի ՊԲ-ի հետ միասին ՌԴ խաղաղապահ զորակազմի ուղեկցությամբ Լիսագոր-Ստեփանակերտ գրունտային ճանապարհով ռազմական տեխնիկայի շարասյուն են անցկացրել դեպի Արցախ: ՌԴ պաշտպանության նախարարության պաշտոնական կայքէջի խաղաղապահ զորակազմի բաժնում տարածված հաղորդագրության մեջ ասվում է, որ մարտի 7-ին ռուս խաղաղապահները հումանիտար բեռով շարասյուն են ուղեկցել: Վերոշարադրյալից կարելի է հետեւություն անել, որ կա՛մ վերջին դիվերսիայից հետո, վախենալով Արցախի ՊԲ-ի հնարավոր պատասխանից, ադրբեջանական կողմի աչքին հումանիտար բեռը ռազմատեխնիկայի շարասյուն է երեւում, կա՛մ պաշտոնական Բաքուն ծայրահեղ վտանգավոր սադրանքի է գնում: Կառավարության նիստում ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը դիվերսիոն փորձն ահաբեկչություն որակելով` վարկած առաջ քաշեց, թե դրա միջոցով Բաքուն ցանկանում էր ապացույցներ ձեռք բերել Հայաստանից Արցախ զենք տեղափոխելու վերաբերյալ, բայց Արցախի ոստիկանների քաղաքացիական ավտոմեքենայում եղել էին միայն փաստաթղթեր եւ սպանված ոստիկաններին ամրակցված զենքերը: Ստացվում է, որ դիվերսիայի միջոցով փաստեր չհայտնաբերելով՝ Ադրբեջանը գնում է կեղծ տեղեկատվության տարածման:
Ողջամտության շրջանակներում չէ կարծելը, թե միջանցքի փակ լինելու եւ իրավիճակի գերլարվածության այս պայմաններում հայկական եւ ռուսական կողմերը կգնային եռակողմ համաձայնությունները փաստացի չեղարկող գործողությունների, առավել եւս՝ աչքի առաջ ունենալով փաստ, որ ՌԴ խաղաղապահները մշտապես ոչ համարժեք են արձագանքել հրադադարի խախտման եւ արցախաադրբեջանական շփման գծի կոպիտ խախտման եւ առաջխաղացման դեպքերին՝ Փառուխի, Քարվաճառի եւ Բերձորի ուղղություններով: Մյուս կողմից էլ, եթե Արցախի եւ Ադրբեջանի շփման գծի անվտանգության պահպանումն ուժեղացնելու տեխնիկական պահանջ լիներ, ապա ռուսական խաղաղապահ զորակազմը կարող էր բաց ու թափանցիկ համալրել իր զինանոցը, առավել եւս, որ եռակողմ պայմանավորվածությամբ միայն կենդանի ուժի թվաքանակն է կանոնակարգվում:
Ստացվում է, որ ադրբեջանական կողմը կեղծ պնդումներով հայկական կողմին մեղադրելու ձախողված փորձերից հետ, այսօր էլ նույն կեղծիքը վերագրում է ՌԴ խաղաղապահներին՝ վերջիններիս փաստացի մեղադրելով 2020 թ. նոյեմբերի 9-ի եռակողմ պայմանավորվածությունները խախտելու մեջ: Թերեւս, նման քայլերով ադրբեջանական կողմը փորձում է իմիտացնել այն իրավիճակը, որն այդ պետության առաջնորդը պարբերաբար ներկայացնում է արեւմտյան հանդիպումների ժամանակ՝ պնդելով, թե իր երկիրը ռուս-հայկական համատեղ ագրեսիայի ռիսկ է տեսնում: Այսօր նման կեղծ հաղորդագրությամբ ադրբեջանական պաշտպանական գերատեսչությունը փորձում է հիմքեր իմիտացնել իր առաջնորդի կոմպլեքսավորված մտահղացումների համար, մյուս կողմերից էլ՝ միջազգային հանրությանը մոլորեցնել՝ հնարավոր նոր ռազմական սադրանքներ կազմակերպելու համար:
Ադրբեջանի պաշտպանության նախարարության տարածած հաղորդագրության վերջին պարբերությունում արդեն հենց Բաքուն է տալիս նման կեղծիքի տարածման հիմնական նպատակի վերաբերյալ հնչող հարցերի պատասխանը՝ հայտարարելով Լաչինի միջանցքի վրա ադրբեջանական վերահսկողություն սահմանելու անհրաժեշտության մասին: Ստացվում է, որ նման ապատեղեկատվությամբ ադրբեջանական կողմը ցանկանում է պատճառներ իմիտացնել Լաչինի միջանցքի վրա վերահսկողություն սահմանելու նպատակով, ինչն էլ իր հերթին նշանակում է 2020 թ. եռակողմ հայտարարության հերթական կետի եւ ողջ փաստաթղթի չեղարկման փորձ:
Ի վերջո, միջանցքի վրա ադրբեջանական վերահսկողություն սահմանելը կնշանակի Արցախի բնակչության հայաթափման վերջնական փուլի մեկնարկ, քանի որ արցախցին բազմիցս հայտարարել է, որ չի ապրելու նույն պետության մեջ ադրբեջանական կողմի հետ, իսկ պաշտոնական Բաքուն իր բազմաթիվ ագրեսիաներով եւ պետական մակարդակով վարած էթնիկ զտման քաղաքականությամբ վերջնականապես հաստատել է նույն պետության մեջ համատեղ գոյակցելու անհնարինությունը:
