«Այլ ձեզ կանչող Սուրբին պէս, դուք էլ սուրբ եղէք ձեր բոլոր վարքերումը, որովհետեւ գրուած է՝ Սուրբ եղէք, որ ես սուրբ եմ»

Մարդկանց մաքրասիրություն ներարկելու՝ նախկինում գործադրված ջանքերն, անշուշտ, լավացրել են նրանց կյանքն ու կենցաղը։ Եվ դա լավ է, քանզի մաքրությունը սուրբ ու մաքուր Աստծո որակներից է։

«Այսպէս է ասում Տէրը, քո Փրկիչը Իսրայէլի Սուրբը. Ես եմ քո Աստուածը, որ քեզ սովորեցնում եմ օգտակար եղողը, որ քեզ առաջնորդում եմ քո գնալու ճանապարհումը»։ Եսայիա 48։17

«Այլ ձեզ կանչող Սուրբին պէս, դուք էլ սուրբ եղէք ձեր բոլոր վարքերումը, որովհետեւ գրուած է՝ Սուրբ եղէք, որ ես սուրբ եմ»։ Ա Պետրոս 1։15-16

Տերը մեզ օրինակ է ցույց տալիս։ Անտեսանելի Աստծո մաքրության ու այլ որակներ պարզորեն դրսեւորվում են Նրա տեսանելի արարումներում.

«Որովհետեւ նորա աներեւոյթ բաները աշխարհքի սկզբիցն ստեղծուածներովն իմացուելով տեսնվում են, որ է՝ նորա մշտնջենաւոր զօրութիւնը եւ Աստուածութիւնը, այնպէս որ անպատասխան մնան»։ Հռովմեացիս 1։20

Մենք կարող ենք դիտարկել, որ Աստծո կողմից ստեղծված բնությունը ինքն իրեն չի աղտոտում։ Երկիր մոլորակը իր բնության բազմաթիվ ցիկլերով ինքնամաքրման համակարգ է։ Երկիրը ստեղծվել է, որպեսզի նրա բնակիչներն ունենան մաքուր եւ առողջ ապրելակերպ։ Այդպիսի մաքրություն կարող էր ստեղծել միայն Արարիչը, մաքուր մտադրություններով։ Այստեղից կարող ենք եզրակացնել, որ Աստծուն ծառայողները պետք է լինեն մաքուր բոլոր առումներով։

Աստվածաշնչում հիշատակվում է մաքրության չորս տեսակ, որոնց պետք է ձգտեն Աստծո սպասավորները։

ՀՈԳԵՒՈՐ ՄԱՔՐՈՒԹՅՈՒՆ

Պետք է ասել, որ սա մաքրության ամենակարեւոր տեսակն է, քանզի դրանից է կախված հավերժական կյանքին արժանանալու մարդու հույսը։ Սակայն մաքրության հենց այս տեսակն է ամենահաճախը անտեսվում։ Պարզ ասած, լինել հոգեպես մաքուր նշանակում է երբեք չհատել սահմանը, որն Աստված գծել է անկեղծ եւ կեղծ հավատքի միջեւ, որովհետեւ կեղծ կրոնը անմաքուր է Աստծո աչքերում։

«Նորա համար՝ նորանց միջիցը դուրս գնացէք եւ բաժանուեցէք, ասում է Տէրը, եւ պիղծ բաների մի դպչիք»։ Բ Կորնթացիս 6։17

Աստված հստակ ասել է, որ չի ընդունի ճշմարիտ եւ կեղծ կրոնների խառնակումը, քանզի կեղծ կրոնում օգտագործվում են անմաքուր ավանդույթներ, եղկելի կուռքեր։ Դրա համար ճշմարիտ քրիստոնյաները կոչ են անում խուսափել ամեն տեսակ կրոնական անմաքրություններից.

«Բայց այն որ հեթանոսները զոհում են, դեւերին են զոհում, եւ ոչ թէ Աստուծուն. իսկ ես չեմ կամենում, որ դուք դեւերին մասնակից լինէք. չէք կարող Տիրոջ բաժակը խմել եւ դեւերի բաժակը: Չէք կարող Տիրոջ սեղանիցը վայելել՝ եւ դեւերի սեղանիցը»։ Ա Կորնթացիս 10։20-21

«Եւ մի ուրիշ ձայն լսեցի երկնքիցը, որ ասում էր. Դուրս եկէք դորանից, ով իմ ժողովուրդ, որ մասնակից չլինիք դորա մեղքերին, եւ որ դորա պատուհասիցը չընդունիք»։ Հայտնություն 18։4

Անահիտ ԲԱՆՈՒՉՅԱՆ