Հայ զինվորականը բոլոր ժամանակներում աչքի է ընկել իր ուժով ու քաջությամբ։ Մեր օրերում էլ հայ զինվորի ու սպայի բնորոշ գծերն են տոկունությունը, խիզախությունը, մինչեւ վերջ պայքարելու անկոտրում կամքն ու անմնացորդ նվիրումը։
Շատերի եւ հատկապես Ռուսաստանի հայկական սփյուռքի համար հաճելի անակնկալ էր, երբ հայտնի դարձավ, որ ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը Ռուսաստանի հերոսի կոչում է շնորհել փոխգնդապետ Անդրանիկ Գասպարյանին՝ Ուկրաինայում ռազմական հատուկ գործողության ժամանակ կատարած սխրանքի համար։ Ի դեպ, պարգեւը հերոսին է հանձնել անձամբ ՌԴ նախագահը։
Առափնյա պաշտպանության առանձին բրիգադի հրամանատար Անդրանիկ Գասպարյանը իրեն վստահված ստորաբաժանման հետ միասին կարողացել է վերահսկողության տակ վերցնել Խերսոնի շրջանում գետի վրայով անցնող կամուրջը։ Հրամանատարի բրիգադը 3 օր շրջապատված լինելով իրենցից մեծաթիվ ուժերի կողմից եւ ենթարկվելով օդային ու հրետանային հարվածների՝ թույլ չեն տվել, որ հակառակորդի ուժերը ճեղքեն գիծը եւ առաջ շարժվեն։ Նրանք հետ են մղել 9 հարձակում եւ ոչնչացրել են 23 զրահամեքենա։
Անդրանիկ Գասպարյանը ծնվել է 1983 թ. սեպտեմբերի 11-ին Հայկական ԽՍՀ Լենինական (այժմ՝ Գյումրի) քաղաքում։ Հայրը՝ Սարգիսն աշխատել է որպես տրոլեյբուսի պահեստի վարորդ, իսկ մայրը՝ Սանդուխտը՝ գուլպեղենի գործարանում։ Այժմ նրա ծնողները թոշակառուներ են։ 1988-ի դեկտեմբերի 7-ի Սպիտակի երկրաշարժի հետեւանքով Անդրանիկի ընտանիքը ստիպված է եղել հեռանալ հայրենիքից: 1993 թ. դեկտեմբերին ընտանիքի հետ տեղափոխվել են Ռուսաստան՝ Օմսկի արվարձան՝ Անդրեեւսկի գյուղ։
Ռուսաստանում Անդրանիկը սովորել է Անդրեեւսկու միջնակարգ դպրոցի 5-10-րդ դասարանները, իսկ 2000 թ. հաջողությամբ ավարտել է այն։ Մոսկվայի ժուռնալիստների միության անդամ, հրապարակախոս, ռազմական լրագրող, ՌԴ ԶՈւ պահեստազորի փոխգնդապետ Արամ Խաչատրյանը գրում է, որ դեռեւս դպրոցական տարիներին նա մեծ հետաքրքրություն էր ցուցաբերում զինվորականի՝ հայրենիքի պաշտպանի մասնագիտության նկատմամբ, ակտիվորեն մասնակցել է ռազմահայրենասիրական դաստիարակության խմբակներին, որոնք կազմակերպում էր դպրոցի նախնական զինվորական պատրաստության գծով ուսուցիչը։
Ռազմական ինստիտուտում ուսումն ավարտելուց հետո Գասպարյանը ծառայել է որպես սպա Ռուսաստանի պաշտպանության նախարարության մի շարք ստորաբաժանումներում։ Նրա ծառայության աշխարհագրությունը շատ ընդարձակ է՝ 102-րդ ռուսական բազան Հայաստանի, Չեչնիայի, Ղրիմի, Սիրիայի տարածքներում, այնուհետեւ շարունակել է ուսումը Մոսկվայի ռազմական ակադեմիայում (2015-2017 թթ.): 2015 թ. մասնակցել է Հայրենական մեծ պատերազմում տարած հաղթանակի 70-ամյակին նվիրված հանդիսավոր զորահանդեսին։
2015 թ. Սիրիայի Արաբական Հանրապետությունում միջազգային ահաբեկիչների դեմ ռուսական ռազմական գործողության սկզբից ի վեր նա բազմիցս գործուղվել է այդ երկիր։ Այդտեղ եւս Գասպարյանն աչքի է ընկել իր խիզախությամբ եւ նվիրումով, ինչի համար պարգեւատրվել է «Արիության» երկու շքանշանով։ Հայ զինվորականի ծառայության հաջորդ վայրը Դոնբասն էր…
Փոխգնդապետ Անդրանիկ Գասպարյանին Ռուսաստանի հերոսի կոչում շնորհելու մասին տեղեկությունը մայիսի վերջին հայտնել էր Օմսկի մարզի նահանգապետ Ալեքսանդր Բուրկովն իր տելեգրամյան ալիքում. «Հպարտությամբ տեղեկացնում եմ ձեզ, որ Ուկրաինայում ռազմական հատուկ գործողության ընթացքում սխրանքի համար նախագահ Վլադիմիր Պուտինը Ռուսաստանի հերոսի կոչում է շնորհել Օմսկից Անդրանիկ Գասպարյանին։ Շնորհակալ եմ Անդրանիկ Սարգիսովիչին սխրանքի, հայրենիքին հավատարմության եւ նացիզմի դեմ հերոսական պայքարի համար։ Նա շարունակում է մարտական հերթապահություն կատարել։ Մեր ժամանակի այսպիսի հերոսների մասին պետք է պատմել մատաղ սերնդին»։
Ռազմական լրագրող Արամ Խաչատրյանը կապ է հաստատել Օմսկի մարզի հայ համայնքի եւ Ռուսաստանի հայերի միության (ՌՀՄ) ղեկավարության հետ։ ՌՀՄ մարզային կառույցի ղեկավար Արայիկ Թաթոյանը զրույցի ընթացքում ընդգծել է, որ փոխգնդապետ Անդրանիկ Գասպարյանը լավագույն ձեւով է դրսեւորել իրեն եւ արդարացիորեն արժանացել է հերոսի կոչման։ Օմսկի մարզում ՀՍՀ նախագահի տեղակալ Աշոտ Նախշքարյանը մեծ հպարտությամբ նշել է, որ վերջերս Անդրեեւսկու միջնակարգ դպրոցում, որի շրջանավարտն է Անդրանիկ Գասպարյանը, տեղադրվել է հուշատախտակ Ռուսաստանի հերոսի պատվին։ Այն բացել է անձամբ Օմսկի մարզի նահանգապետ Ա. Բուրկովը։ Հանդիսավոր միջոցառմանը մասնակցել են նաեւ Օմսկի մարզի վարչակազմի եւ Օմսկի քաղաքապետարանի, ռազմական-հայրենասիրական կազմակերպությունների ներկայացուցիչներ եւ բազմաթիվ այլ հյուրեր: Հերոսի հորեղբայրը՝ Հովհաննես Գասպարյանն էլ պատմել է, որ Անդրանիկ անունը իրեն տվել են ի պատիվ Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին հերոսաբար կռված պապիկի։ Վերջինս երկար տարիներ համարվում էր անհետ կորած, եւ ընդամենը երկու տարի առաջ պարզվեց, որ նա որպես Կարմիր բանակի սպա կռվել է Ուկրաինայում եւ մահացել 1942 թ., թաղված է Ժիտոմիրում։
Փոխգնդապետ Անդրանիկ Գասպարյանը բազմազավակ հայր է, ունի չորս երեխա՝ երկու դուստր՝ Դիանան (ծնված՝ 2010 թ.) եւ Ինեսսան (ծնված՝ 2011թ.) եւ երկու երկվորյակ որդի՝ Ռոման եւ Արտեմը (2016 թ.):
Ռուսաստանի հատուկ ռազմական գործողության ժամանակ աչքի են ընկել նաեւ այլ հայեր, որոնց թվում է մոտոհրաձգային գումարտակի հրամանատար Դերենիկ Տեմիրխանովը։ Հայերը որպես զինվորականներ հետք են թողել թե Ռուսական կայսրության, թե Խորհրդային Միության ռազմական պատմության մեջ։ Ոսկե տառերով են գրված Վալերիան Մադաթովի (Ռոստոմ Գրիգորի Մադաթյան), Միքայել Լորիս-Մելիքովի, Գրիգոր Կորգանովի (Ղորղանյան), մարշալ Հովհաննես Բաղրամյանի, մարշալ Համազասպ Բաբաջանյանի, Սերգեյ Խուդյակովի (Արմենակ Խանփերյանց), ծովակալ Հովհաննես Իսակովի, Խորհրդային Միության կրկնակի հերոս Նելսոն Ստեփանյանի եւ այլոց անունները։