Բնանկար (ֆրանսերեն՝ paysage, pays-երկիր, տեղանք)՝ տեսարան կամ որեւէ տեղանքի պատկեր, գլխավորապես գեղանկարչության եւ գրաֆիկայի մեջ, ինչպես նաեւ գեղարվեստական ստեղծագործություն, որի պատկերման առարկան բնությունն է։ Շատ անգամ որպես ֆոն է ծառայում հարթաքանդակում, գեղանկարում եւ գրաֆիկայում։ Բնանկարը բնության ձեւերի եւ երեւույթների, լույսի, օդի, տարածության գեղարվեստական արտացոլումն է՝ պայմանավորված հեղինակի աշխարհայացքով, մտքերով եւ զգացմունքով։
Իրապաշտական արվեստը հիմնվում է բնօրինակից նկարչության վրա։ Այն իրապաշտական ստեղծագործական գրագիտության հիմքն է։ Ըստ Չեստյակովի՝ իսկական արվեստը «միշտ բնության աշակերտն է»։ Բնանկարը կերպարվեստի ինքնուրույն ժանր է, ինչպես նաեւ կարեւոր դեր ունի պատմական եւ ժանրային նկարներում։ Բնապատկերային գեղանկարչությունը բազմադարյան պատմություն ունի։ Բնանկարի տարրեր ենք նկատում Պոմպեյի որմնանկարներում։ Պատկերասրահում պահվում են միջնադարյան հիանալի մանրանկարներ, որոնցում բազմազան սյուժեներ ծավալվում են բնապատկերի համապատկերի վրա։ Վերածննդի դարաշրջանի նկարիչներն իրենց նկարներում հաճախ ներառել են այնպիսի բնապատկերներ, որոնք հստակ արտացոլում էին այս կամ այն տեղանքը։ «Մաքուր բնապատկեր» առաջին անգամ տեսնում ենք Լեոնարդո դա Վինչիի նկարներից մեկում։ Ավելի ուշ շատ նկարիչներ ամբողջությամբ նվիրվում են այդ ժանրին։
