* «Այն կազմակերպությունը, որտեղ հաջողվել է ստեղծել փոխադարձ վստահության եւ հարգանքի մթնոլորտ, գործառում է այլ կերպ, քան մյուսները: Դա տեսանելի է անզեն աչքով, դրսեւորվում է թիմի անդամների շարժումների, լեզվի մեջ: Երբ հարկավոր է որոշում կայացնել, մարդիկ միմյանց են փնտրում, հավաքում են, համատեղ քննարկում եւ գալիս որոշակի եզրակացության: Նրանք հետեւում են գործընկերների դեմքի արտահայտությանը՝ հասկանալու համար իրենց առաջարկության արձագանքը, իսկ զրուցելիս՝ առաջ են մղվում: Փոխադարձ վստահության մթնոլորտում, հենց որ կայացվում է որոշումը, նրանք ցրվում, են եւ ամեն մեկն իր տեղամասում սկսում է իրականացնել այդ որոշումը: Նրանք չեն վախենում մեջքով շրջվել, քանի որ գիտեն, որ թիկունքից դավաճանական հարված չեն ստանա: Նրանք կարողանում են իրենց ամբողջ եռանդն ուղղել առաջադրված խնդրի լուծմանը» (Իցհակ Ադիզես):
* «Երեք հատկություն կենսականորեն կարեւոր են մրցակցության ընթացքում՝ նախաձեռնողականություն, նորարարություն եւ կառավարչական մեխանիզմ: Նախաձեռնողականությունն անհրաժեշտ է նոր հնարավորությունների որոնման եւ արդարացված ռիսկերի գնալու համար: Երկարատեւ դադարը հանգեցման է տանում: Նորարարությունը նոր արտադրանք է ստեղծում, նոր արտադրություններ, մեծացնում արժեքը: Երրորդ գործոնը լավ կառավարումն է: Աճելու համար կազմա-կերպությունը պետք է ունենա կառավարման այնպիսի կառույց, որն ունակ կլինի նորանոր շուկաներ բացահայտելու եւ ստեղծելու ապրանքների փոխադրման նոր ուղիներ» (Լի Կուան Յու):
* Եթե ինձ հարկ լիներ մեկ բառով բնութագրել լավ կառավարչին անհրաժեշտ հատկանիշները, ես կասեի, որ դրանք հանգում են «վճռականություն» հասկացությանը: Դուք կարող եք գործադրել աշխարհի ամենակատարյալ համակարգիչները, կարող եք հավաքել ամեն տեսակի սխեմաներ ու թվային տվյալներ, սակայն վերջիվերջո այդ բոլորը դուք պետք է ի մի բերեք, կազմեք ձեր աշխատանքի ցանկը ու ԳՈՐԾԵՔ (Լի Յակոկկա):
* Կառավարման գլուխ պետք է կանգնած լինի լավատես, վճռական եւ աշխատասեր տնօրենը, որն անձամբ ունակ է ոչ միայն շատ աշխատելու, այլեւ համբերատար սպասելու (Ֆրեդերիկ Թեյլոր):
* «Միայն իրենք իրենց վստահող առաջնորդներն են ունակ իշխանություն եւ արտոնություններ արտոնելու ուրիշներին: Սա՛ է արտոնություններ պատվիրակելու օրենքը: Մինչդեռ անինքնավստահ առաջնորդն իրեն չի զգում անվտանգության մեջ եւ ձգտում է ամեն կերպ իշխանություն կուտակել: Որքան ավելի լավն են նման ղեկավարի աշխատակիցները, այնքան ավելի է վերջինս նրանցից վտանգ զգում եւ ավելի համառորեն է սահմանափակում նրանց բաժին ընկնող հաջողությունն ու ճանաչումը» (Ջոն Մաքսվել):
* Եթե դու ուզում ես զրուցակցիդ որեւէ ճշմարտություն ցույց տալ, ապա ամենակարեւորն այն է, որ չզայրանաս եւ չասես չար կամ վիրավորական ոչ մի բառ (Էպիկտետ):
* «Մենք ապրում ենք աշխատատեղում կյանքի մոդելի փոփոխման մի շրջան: Հին մտածելակերպը խարսխված էր կայունության վրա, ուներ ազգային, ոչ թե գլոբալ կողմնորոշում, կախված էր տեխնոլոգիաներից, աստիճանակարգված էր եւ հակված էր կառավարման բռնապետական ոճին: Նոր մտածելակերպը հիմնված է մշտական եւ պարբերական փոփոխությունների վրա, ունի գլոբալ կողմնորոշում, կախված է սպառողից, կարիք ունի կազմակերպության ճկուն կառուցվածքի եւ հակված է կառավարման այն ոճին, որը հենվում է ավելի շատ հեղինակության (հարգանքի) վրա, քան թելադրանքի (գերադաս դիրքից բխող)» (Մանֆրեդ դը Վրիս):
Պատրաստել է Վ. ՄԻՐԶՈՅԱՆԸ
