Ոչ մի արդյունք
Կարդալ ամբողջը
ԱՐԽԻՎ
Հայաստանի Հանրապետություն
Կիրակի, Մարտի 26, 2023
  • Հանրապետություն
  • Միջազգային
  • Սոցիում
  • Սփյուռք
  • Հոգեւոր
  • Մշակույթ
  • Այլք
Հայաստանի Հանրապետություն
  • Հանրապետություն
  • Միջազգային
  • Սոցիում
  • Սփյուռք
  • Հոգեւոր
  • Մշակույթ
  • Այլք
Ոչ մի արդյունք
Կարդալ ամբողջը
Հայաստանի Հանրապետություն
Ոչ մի արդյունք
Կարդալ ամբողջը
Գլխավոր Մշակույթ

Թե ինչպես ավազակները ներողություն խնդրեցին Քոշյանից

Երգի-պարի անսամբլի ամենափայլուն ադամանդը

Հոկտեմբերի 26, 2022
Մշակույթ
Թե ինչպես ավազակները ներողություն խնդրեցին Քոշյանից
1
ԿԻՍՎԵԼ ԵՆ
100
ԴԻՏՈՒՄ
Share on FacebookShare on Twitter

«Լուսիկ Քոշյանը բացառիկ արտահայտչականությամբ, մանկական քնքշությամբ եւ անաղարտ մաքրությամբ ձայն ունի: Շարժումների եւ դիմախաղի ցնցող պլաստիկա: Այս բոլորը նրան բնությունից է տրված: Նա ոչ կոնսերվատորիա է ավարտել, ոչ պարարվեստի ուսումնարան: Ոչ մի մեխանիկական սովորույթ չունի: Նրա արվեստի հմայքը իր ոճի, իր խառնվածքի, կատարման բնածին արտահայտչականության մեջ է…»:

Մարտիրոս ՍԱՐՅԱՆ

Նրա երազանքը պարուհի դառնալն էր, թեեւ դեռ մանկուց սիրում էր նաեւ երգել. Բաքվի Արմենիքենդ կոչվող փողոցի իրենց տան պատուհանից հաճախ էր լսվում աղջնակի վճիտ ձայնով հնչող նրա երգը: Թատրոնում հուշարար աշխատող դերասան սիրող, բեմ սիրող հայրը, որ նկատել էր դստեր նախասիրությունը, չէր ուզում, որ նա արտիստ դառնա: Երբ ընտանիքը տեղափոխվում է Երեւան եւ հանգրվանում Կոնդում՝ Դրոյի տան հարեւանությամբ, Աբովյանի անվան դպրոցն ավարտելուց հետո հայր Գեւորգը երգի-պարի սիրահար աղջկան ուսման է տալիս քիմիական տեխնիկումում: Բայց նախախնամության գործոնը կար. կրթօջախն ուներ ինքնագործ խումբ, եւ Լուսիկը հայտնվում է այնտեղ: 1937-ին ֆիլհարմոնիայում բացվում է պարի պետական անսամբլ, ու տասնվեցամյա աղջիկն ընդունվում է որպես պարուհի: Մեկ տարի հետո կազմավորվում է երգի-պարի պետական անսամբլը, եւ բոլորին տեղափոխում են այնտեղ: Կարճ ժամանակ անց աղջկան նկատում է Թաթուլ Ալթունյանը, ում շնորհիվ էլ բարձրանում է բեմ: Իսկ մինչ նրա բեմական նվաճումները՝ լսենք տասնամյակների վաղեմության իր խոսքը. «Հայրս անսահման ազգասեր էր եւ մեր հայեցի դաստիարակության համար շատ բան արեց. թեեւ ոչ Հայաստանում, մենք սովորում էինք հայկական դպրոցում, խոսում եւ մտածում հայերեն, երգում հայոց եկեղեցում: Թերեւս, երգիս հիմքը դրվեց հենց այնտեղ շարականներ, սաղմոսներ երգելով: Բացի դա, մայրս ժողովրդական երգեր էր երգում այնքան մաքուր եւ հուզիչ, որ ես միշտ զարմանում էի: Շատերի կատարմամբ եմ լսել, ասենք, «Որսկան ախպեր» ժողովրդական երգը, բայց ինձ համար ամենակատարյալը մնում է մորս երգածը: Ինչ վերաբերում է երաժշտական կրթությանը, ապա երգի-պարի անսամբլը ինձ համար պակաս դպրոց չէր: Իսկ Թաթուլ Ալթունյանին պարտական եմ բոլոր նվաճումներիս համար…»:

Ինչպես վերհիշել է երգչուհին, 1939-ին անսամբլը մասնակցում է հայ արվեստի եւ գրականության մոսկովյան տասնօրյակին: Վերադառնալուց օրեր անց Ալթունյանը մեկնում է բանահավաքչության. «Բերած երգերի մեջ «Չեմ ու չեմ» պարերգն էր: Մինչ այդ ես միայն պարուհի էի, ու ոչ ոքի մտքով չէր անցնում, թե կարող եմ նաեւ երգել: Ոչ ոքի, բացի Ալթունյանից,- վերհիշել է անսամբլի պարուհի Լուսիկ Քոշյանը:- Այդ մարդը զարմանալի բնազդ ուներ: Նա երբեք չէր լսել իմ ձայնը, բայց կտրականորեն հայտարարեց, որ նշածս երգը ես պիտի երգեմ: Այդպես սկսեցի երգել…»:

Երբ կատարում է երգը, շիկնում է, հուզվում հանդիսատեսին չնկատելու աստիճան: Իսկ Ալթունյանը չի զսպում իր հիացմունքը եւ ասում էր. «Եթե երգի-պարի անսամբլն իմ թագն է, ապա Լուսիկ Քոշյանը՝ այդ թագի ամենափայլուն ադամանդը…»:

Բախտը շարունակում է ժպտալ նորահայտ երգչուհուն՝ մրցանակներ մեկը մյուսի հետեւից, պարգեւատրումներ, ցնծության ծափահարություններ ամենուր: Եվ համերգային շրջագայություններ աշխարհի տասնյակ երկրներով, լեփ-լեցուն դահլիճներ: Ունկնդիրները միայն հայրենակիցներ չէին, այլեւ երգի օտարախոս սիրահարներ: Հանդիսականների պահանջով Քոշյանը ստիպված է լինում նույն երգը հնչեցնել մի քանի անգամ: Իսկ երգացանկում հարյուրից ավելի երգեր էին:

Շատերին է գերել երգն ու պարը գեղեցկորեն համադրած երգի նվիրյալը, այդ թվում՝ նաեւ մեծանուն դեմքերի: «Ճիշտ է, այն ժամանակ ոչ մեկին աստղ չէին ասում՝ Օֆելյա Համբարձումյան, Հովհաննես Բադալյան, Գոհար Գասպարյան, Շարա Տալյան, Շողիկ Մկրտչյան, Ռուբեն Մաթեւոսյան, ուրիշներ… Մենք այդ մարդկանց «աստղ» չենք անվանել, նման բան չկար: Մենք ասում էինք՝ հրաշալի երգիչ է: Լուսիկն այդ հրաշալիների շարքում էր: Եթե այսօրվա բառով ասենք, նա իսկական լուսատու աստղ էր». այսպիսին է հայ դուդուկի աշխարհահռչակ վարպետ Ջիվան Գասպարյանի գնահատականը:

Երգչուհու մասին հրապարակումներից մեկում զավեշտանման մի հիշատակում կա, որն այնքա՜ն բան է ասում. «Լուսիկը համերգների գնալուց առաջ 10-ամյա աղջկան՝ Կարինեին, տանում էր Շմիդտի փողոցում ապրող բարեկամի տուն: Մի օր, երբ արդեն վերադառնում էր, երկու ավազակներ են հարձակվում եւ պահանջում վրայի զարդերը: Փողոցը նեղ էր ու մութ: Ավազակներից մեկը հանում է կրակվառիչը, որ տեսնի, թե ինչպես է երգչուհին հանում զարդերը եւ լույսի ներքո ճանաչում է նրան: Ներողություն են խնդրում, վերադարձնում զարդերը եւ ավելացնում. «Հանգիստ եղեք, այսուհետ ոչ մի տեղ եւ ոչ ոք Ձեզ չի անհանգստացնի…»:

Կոմպոզիտորները եւս շատ են սիրել կարկաչաձայն երգչուհուն, երգեր են գրել հատուկ նրա համար: Նույնը եւ աշուղների, գուսանների պարագայում: Սքանչացել են ոչ միայն երգչուհի Լուսիկ Քոշյանով, այլեւ նրա սքանչելի պարով…

Թեգեր: երգիչԼուսիկ ՔոշյանՄարտիրոս Սարյանմշակույթ
ԿիսվելTweetԿիսվել
Հակոբ Սրապյան

Հակոբ Սրապյան

Բանաստեղծ, լրագրող, մանկավարժ: Աշխատել է «Խորհրդային Հայաստան» պաշտոնաթերթի մշակույթի բաժնում, այնուհետև վարել նույն թերթի՝ վերանվանված «Հայաստանի» մշակույթի բաժինը շուրջ երկու տասնամյակ: Երկար տարիներ խմբագրել է հայրենակցական «Ձայն վիրահայոց» և համալսարանական §Նոր Գլաձոր¦ թերթերը: Հեղինակ է 8 բանաստեղծական և մեկ արձակ գրքերի: Պարգևատրվել է ՀՀ մշակույթի նախարարության Ոսկե և Հայաստանի գրողների միության «Գրական վաստակի համար» մեդալներով: ՀԳՄ և Հայաստանի Ժուռնալիստների միության անդամ է: Վերջին երեք տարիներին հայոց լեզվի և գրականության ուսուցիչ է աշխատել Հնդկաստանի Կալկաթա քաղաքի 200-ամյա Հայոց մարդասիրական ճեմարանում:

Նույնատիպ Հոդվածներ

Գիրք, որի էջերում արեւելքի լույսն է ու ջերմությունը

Գիրք, որի էջերում արեւելքի լույսն է ու ջերմությունը

Մարտի 24, 2023
Հպարտ ենք ձեզնով

Հպարտ ենք ձեզնով

Մարտի 21, 2023

«Ժամանակակիցները Համո Բեկնազարյանի մասին»

Փոքրիկ երգիչների մեծ հաղթանակները…

Հոբելյանական հուշապատում

Վաստակաբեռն բանաստեղծի նոր նվաճումը

Հայրավանք. երեկ եւ այսօր

«Ես կմեռնեմ, եթե ոչ ոք չասի, որ սիրում է ինձ…»

Հաջորդ Հոդվածը
«Պատիվն ու հարգանքը ավելի ցանկալի են, քան հարստությունը»

ԳՈՐԾԱՐԱՐ ԽՐԱՏԱՆԻ

Տերը Հայաստանը դարձնի տուն՝ հիմնված Աստվածային Իմաստության ժայռի վրա

Տերը Հայաստանը դարձնի տուն՝ հիմնված Աստվածային Իմաստության ժայռի վրա

Ամենաընթերցվածը

  • Սողացող պատերազմներում հաղթողներ չեն լինում…

    Որպեսզի չշարունակվեն մայիսները, նոյեմբերներն ու սեպտեմբերները

    4 Կիսվել են
    Կիսվել 2 Tweet 1
  • «Պետք է գտնենք այն լուծումները, որոնք կխթանեն բարձր արժեք ստեղծող արտադրությունների զարգացումը»

    5 Կիսվել են
    Կիսվել 2 Tweet 1
  • ՀՀ-ն ատոմային էներգետիկայի ոլորտում պետք է շարունակի ամրապնդել իր դիրքերը

    1 Կիսվել են
    Կիսվել 0 Tweet 0
  • Աշխարհաքաղաքական խառնամարտ

    10 Կիսվել են
    Կիսվել 4 Tweet 3
  • Թուրքիան մտածում է զորքերը Սիրիայից հանելու մասին

    1 Կիսվել են
    Կիսվել 0 Tweet 0

Սոցցանցեր

Ցանկ

  • Հանրապետություն
  • Միջազգային
  • Սոցիում
  • Սփյուռք
  • Հոգեւոր
  • Մշակույթ
  • Այլք

Օգտակար Հղումներ

  • Armenpress
  • Armenpress | History
  • Республика Армения
  • Պատմություն
  • Հեղինակներ

Մեր Մասին

Հայաստանի Հանրապետություն՚ օրաթերթը ստեղծվել է 1990 թ.

Ներկայում օրաթերթը հրատարակվում է «Արմենպրես» լրատվական գործակալության կողմից:

 

Հասցե՝ Հայաստանի Հանրապետություն, ք. Երեւան, Արշակունյաց պող. 4, 13-14-րդ հարկեր Հեռ.՝ + (374 10) 52-57-56, Էլ-փոստ՝ [email protected]: Գովազդի համար`+(374 10) 52-69-74, +(374 96) 45-19-38, Էլ-փոստ՝ [email protected]

Ոչ մի արդյունք
Կարդալ ամբողջը
  • Հանրապետություն
  • Միջազգային
  • Սոցիում
  • Սփյուռք
  • Հոգեւոր
  • Մշակույթ
  • Այլք

Հասցե՝ Հայաստանի Հանրապետություն, ք. Երեւան, Արշակունյաց պող. 4, 13-14-րդ հարկեր Հեռ.՝ + (374 10) 52-57-56, Էլ-փոստ՝ [email protected]: Գովազդի համար`+(374 10) 52-69-74, +(374 96) 45-19-38, Էլ-փոստ՝ [email protected]

Welcome Back!

Login to your account below

Forgotten Password?

Create New Account!

Fill the forms bellow to register

All fields are required. Log In

Retrieve your password

Please enter your username or email address to reset your password.

Log In

Add New Playlist