«Եւ տեսայ, երբոր վեցերորդ կնիքը բացաւ, եւ ահա մեծ շարժ եղաւ, եւ արեգակը սեւացաւ մազեղէն քուրձի պէս, եւ լուսինն արիւնի պէս եղաւ»։ Հայտնություն 6:12
Հնում մարդիկ շատ ավելի էին ուշադրություն դարձնում երկնքում կատարվող փոփոխություններին (արեւի, լուսնի խավարում, կայծակ, ամպրոպ…), դրանք կապելով երկրի վրա հնարավոր ներազդեցությունների հետ։ Հայտնության գրքի մեջ կատարվող փոփոխությունները շատ ավելի տեսանելի, պատկերավոր ու զգայացունց փոփոխություններ են, որոնք իսկապես զուգորդվում են երկրի վրա կատարվող սարսափելի իրադարձություններով։ Լուսնի վրա թռչելու փոխարեն լավ կլիներ մարդկությունը մտածեր, հոգար, որ լուսինն արյունի պես չդառնա։
Բնության տարերքները հատկապես ակտիվանում են, երբ մարդը միջամտում է Աստծո գործերին, փորձում է ձեւափոխել Աստծո արարածը (հատում է անտառները, աղտոտում է մթնոլորտը…)։ Մարդուն թվում է, թե հասել է ինչ-որ բանի, հաջողություններ է գրանցում, այնինչ միայն խաթարում է մնացած մարդկանց կյանքի բնականոն ընթացքը։ Մարդն ու բնությունը աներեւակայելիորեն փոխկապակցված են միմյանց, եւ պատահական չեն հաճախացող երկրաշարժերը, ջրհեղեղները, ժայթքող հրաբխերը։ Նույնիսկ խաղողը, եթե արտահայտվել իմանար, կցանկանար, որ իրեն վայելեին սրբերն ու արդարները, ոչ թե որկրամոլները, ովքեր ոչ գոհանալ գիտեն, ոչ շնորհակալ լինել։
Երկրագունդը հոգնել է մեր մեղքերից եւ մեկ դադարում է մեզ կերակրել, մեկ էլ՝ հողը փախցնում մեր ոտքի տակից։ Մարգարեներն էլ են գրել, որ երկրի վրա ապրողների մեղքերի պատճառով չորանում են աղբյուրների ակունքները, պտուղ չի տալիս ձիթենին, ցորենը հասկ չի դառնում… Մարդը պատասխանատու է բնության համար։ Բնապահպանական շարժումները կիսով չափ մարդաբանություն են, կիսով չափ՝ աստվածաբանություն։ Եթե դու չես հասկանում, որ Աստծո ծնունդ ես կամ չես սիրում Աստծուն, դու չես կարող լինել լավ բնապահպան. դու պարզապես էգոիստ ես։ Իսկական բնապահպանությունը վերադարձն է առ Աստված՝ զղջումով։
«Եւ երկինքը տեղիցը քաշվում էր գալարուող գրքի պէս. եւ բոլոր սարերն ու կղզիներն իրանց տեղիցը շարժուեցան»։ Հայտնություն 6։14
Վեցերորդ կնիքի բացումից հետո կանխատեսված արհավիրքների մասին գրել են նաեւ Հին ուխտի մարգարեները. «Եւ իմ նախանձովը՝ իմ բարկութեան կրակովը խօսեցի, որ այն օրը անշուշտ մեծ խռովութիւն պիտի լինի Իսրայէլի երկրի վերայ»։ Եզեկիել 38։19
«Որովհետեւ այսպէս է ասում Զօրաց Տէրը. Մէկ անգամ էլ, մի քիչ յետոյ կշարժեմ երկինքն ու երկիրը, եւ ծովն ու ցամաքը»: Անգե 2։6
«Մի՞թէ այս բանի վերայ երկիրը չի դողալ, եւ սուգ բռնիլ ամեն նորանում բնակողը. եւ վեր պիտի գնայ Նեղոսի պէս նորա ամենը, եւ պիտի քշուի եւ ոռոգուի Եգիպտոսի Նեղոսի պէս։ Եւ այն օրը պիտի լինի, ասում է Տէր Եհովան, որ արեգակը մար եմ մտցնելու կէս օրին, եւ խաւարեցնելու եմ երկրի համար լոյս օրին»։ Ամովս 8։8-9
«Եւ հալուելու են երկնքի բոլոր զօրքերը, եւ պիտի գալարուի երկինքը մագաղաթի պէս, եւ նորա բոլոր զօրքերը պիտի վայր ընկնեն, ինչպէս որ տերեւը թափվում է որթիցը, եւ ինչպէս որ թզենին տերեւաթափ է լինում»։ Եսայի 34։4
Անահիտ ԲԱՆՈՒՉՅԱՆ
