Սերն առ Աստված եւ սերն առ մերձավորը մարդուն դարձնում է լույսի բնակիչ

«…Սորանք են, որ Գառի ետեւից գնում են, ուր որ նա գնայ»: Հայտնություն 14։4

Կարծում ենք՝ սուրբ ապրելու համար շատ ավելի դիպուկ բնորոշում դժվար է գտնել։ Իսկ ինչպե՞ս հասկանանք, որ հետեւում ենք Քրիստոսին, գնում Նրա նախանշած ճանապարհով։ Հովհաննես ավետարանիչը տվել է այս հարցի պատասխանը, սակայն ո՛չ Հայտնության գրքում, այլ իր առաջին թղթում, որը Քրիստոսի հետ հաղորդության եւ մեր մեղքերի խոստովանության մասին է. «Չգրեցի ձեզ իբր թէ ճշմարտութիւնը չգիտէք, այլ թէ գիտէք նորան, եւ՝ թէ ամեն ստութիւն այն ճշմարտութիւնիցը չէ»։ Ա Հովհաննես 2։21

Մենք ունենք օծություն, մենք օծյալ քրիստոնյաներ ենք, որը Սուրբ հոգու ներգործությունն է մարդու վրա։ Այն մարդուն դարձնում է իմաստուն։ Մարդ ունենում է վկայություն իր ներսում։ Սերն առ Աստված եւ սերն առ մերձավորը մարդուն դարձնում է լույսի բնակիչ։ Հարկավոր է ձգտել այս պարզ ճշմարտությանը։

«Եւ տեսայ մի ուրիշ հրեշտակ թռչելիս երկնքի մէջ, որ յաւիտենական աւետիք ունէր, որ աւետարանէր երկրի վերայ բնակողներին. եւ ամեն ազգի եւ ցեղի եւ լեզուի եւ ժողովրդի»։ Հայտնություն 14։6

Ըստ քրիստոնեական հին մեկնաբաններից Անդրեաս Կեսարացու՝ սա այն հրեշտակն է, ով, ունենալով հավերժական Ավետարան, քարոզում էր քրիստոնյաներին, որ պետք չէ վախենալ նեռից, որովհետեւ նա կարող է վնասել մեզ լոկ մարմնապես, սակայն չի կարող դիպչել մեր հոգիներին։ Կա նաեւ մեկնաբանություն, որ այդ ավետարանակիր հրեշտակի դերում կարող է լինել յուրաքանչյուր ոք, ով քարոզում է ավետարանը, ով բարի լուր է տարածում. եբրայերենից թարգմանած հրեշտակ բառը նշանակում է լրաբեր։

Ավետարանը քարոզվելու է մինչեւ որ վերջին հեթանոսը չտեղեկացվի իսկական Աստծո, ճիշտ հավատքի մասին, այնուհետեւ. «Եւ մեծ ձայնով ասում էր. Վախեցէք Աստուածանից, եւ փառք տուէք Նորան. որովհետեւ Նորա դատաստանի ժամը եկաւ. եւ երկրպագեցէք երկինքը եւ երկիրը եւ ծովը եւ ջրերի աղբիւրները Ստեղծողին»։ Հայտնություն 14։7:

Հայտնության գրքում հրեշտակները պարբերաբար եւ տարբեր մեթոդներով զգուշացնում են մեզ, որ չտրվենք չարի իշխանությանը, չընդունենք նրա կնիքը, քանզի անհիմք են նրա սին ներկայացրած զորությունները, որովհետեւ նա երկնքում չունի աթոռ, եւ նրան տրված հնարավորությունները ժամանակավոր են։ Ով չունի վախ Աստծո բարկությունից, Աստծո պատիժներից եւ չի հետեւում Տիրոջ պատվիրաններին ու առաջադրած սկզբունքներին, նրանց համար պատիժը ահավոր է լինելու. «Քեզ քո չարութիւնն է խրատում, եւ քո անհավատարմութիւններն են քեզ յանդիմանում։ Արդ իմացիր եւ տես, որ չար եւ դառն բան է քո Տէր Աստուծուն թողելդ, եւ իմ երկիւղը քեզ վերայ չլինելը, ասում է Զօրաց Տէր Եհովան»։ Երեմիա 2։19

Անահիտ ԲԱՆՈՒՉՅԱՆ