Վանաձորի «Լոռի» մարզադաշտից վեր, անտառալանջերին ծվարած եղեւնու հրաշք պուրակը ոչնչացման եզրին է: Այստեղ ձյան վերջին առատ տեղումների օրերին վայրագ ձեռքը եւս երեք հրաշք եղեւնի տապալեց…
Ասենք, որ տարիներ առաջ այստեղ երբեմն-երբեմն եղեւնիներ են հատվել տարբեր պատճառաբանություններով: Օրինակ, ձմեռային մարզաձեւերի մարզադպրոցի դահուկուղուն խանգարել են, արհեստական վտանգ են ստեղծել, ուստի հատվել, հեռացվել են: Ապօրինի գործող անտառահատների պատճառաբանությունները մինչ օրս անհայտ են, քանի որ «մանր խնդրով» զբաղվող չի եղել: Չնայած բարբարոսական այլ հարձակումներին եւս՝ զարմանալիորեն մեզ ու մեր օրերին է հասել գրեթե հարյուրամյա մի պուրակ, որ շուք է տալիս անտառին, քաղաքին, ծառայում է որպես հանգստի եւ առողջության երանելի անկյուն, սպորտով զբաղվողների համար մարզումների հիանալի տարածք:
Մի քանի տարի առաջ հիշյալ պուրակի եզրերին քարաշեն, փայտաշեն շինություններ հայտնվեցին: Ուրախությամբ տեղեկացանք, որ գործարարը որոշել է զբոսաշրջային հանգրվան-կենտրոն ստեղծել: Ճիշտ է, շինությունների համար որոշ քանակի «խանգարող» ծառութուփ ոչնչացվեց: Բայց դեռ հույս ունեինք, որ գործարարն իր գործը գիտի, նա եւս անտարբեր չի կարող լինել բնության գեղեցկությունների նկատմամբ, նոր կառուցումներն այնպես կանի, որ քիչ վնաս հասցնի եղեւնիներին: Մանավանդ որ, չի կարելի պատկերացնել զբոսաշրջային ինչ-որ համալիր՝ առանց բնության նվիրատված այսպիսի եղեւնու պուրակի:
Մինչդեռ տապալված եղեւնիներն այլ բան են «ճչում»: Գործարարը, որ անտառին հարեւան պահածոների մի փոքրիկ արտադրամասի սեփականատերն է, տապալված ծառերի առիթով հետաքրքրվողներին բարեհաճել է «էս սարն իմն է, էս ծառն իմն է» համարողի անհոգությամբ հայտարարել, թե «ամբողջն իրենն է, ինչ ցանկանա՝ կանի…»: Կարծում ենք, եթե անգամ սեփականաշնորհված է պուրակի ինչ-որ հատված կամ տրված է վարձակալական հիմունքներով, ապա ոչ ոք իրավունք չունի ինքնակամ, քմահաճ որեւէ բան ձեռնարկելու եւ ծառեր «փրթելու»՝ անտեսելով վարձակալությամբ կամ սեփականաշնորհմամբ նրան շնորհելուց առաջ ամրագրված պարտադիր պայմանների պահպանումը: Եթե, իհարկե, նման պայմաններ կան պայմանագրային թերթերում:
Ծառերի բարբարոսական «ջարդը» մի այլ, ավելի ծանր ահազանգի առիթ էլ է տալիս՝ իսկ ովքե՞ր, ինչո՞ւ, ինչպե՞ս, ի՞նչ պայմաններով, ի՞ նչ շահագրգռվածությամբ են անտառը գործարարին նվիրատվել…
Գագիկ ԱՆՏՈՆՅԱՆ
Լոռի