Ռուանի տաճար՝ կաթոլիկ տաճար Ռուան քաղաքում։ Ռուանի եւ Նորմանդիայի արքեպիսկոպոսության մայր տաճարն է։ Ֆրանսիայի ազգային ժառանգության հուշարձան է։ 1876-1880 թթ. եղել է աշխարհի ամենաբարձր կառույցը (151 մ)` այդ տիտղոսը հետագայում զիջելով Քյոլնի տաճարին։
Ռուանի եպիսկոպոսի գոյության մասին առաջին վկայությունը վերաբերում է 314 թ.։ 4-րդ դարի վերջին ժամանակակից տաճարի տեղում կառուցվում է բազիլիկ։ Հնագիտական պեղումները ցույց են տվել, որ Ռուանի եպիկոպոսական համալիրը բաղկացած է եղել երկու եկեղեցուց` նվիրված Աստվածամորը եւ սուրբ Ստեֆանին։ 841 թ. վիկինգների արշավի ժամանակ տաճարը հրդեհվել է։ Քանի որ Ռուանի քաղաքական վիճակն անորոշ էր, տաճարը չեն վերականգնել։ 911 թ. Ռուանը դարձավ Նորմանդիայի հերցոգության մայրաքաղաքը, եւ առաջին հերցոգ Ռոլոնը «Ռոբերտ» անունով է կնքվել բազիլիկում։ 1020 թ. սկսվում են ռոմանական ոճով նոր տաճարի կառուցման աշխատանքները։ Դրանից ներկայումս պահպանվել է միայն կրիպտեն։ Մնացած ողջ տաճարը կառուցվել է գոթական ոճով։
Գոթական տաճարի ամենահին մասը հյուսիսային աշտարակն է (Սեն Ռոմեն աշտարակ), որը կառուցվել է 1145 թ.։ Այն ամբողջությամբ այրվել է 1944 թ. հունիսի 1-ի ռմբակոծությունից։ Հարավային աշտարակը (Յուղի աշտարակ) կառուցվել է 1485 թ.։ Անվակունդը կանգնեցվել է 1200 թ., երբ ռոմանական անվակունդը ոչնչացել է հրդեհի հետեւանքով։ Սկզբնական պորտալներից պահպանվել է միայն հյուսիսայինը, որում պատկերված են Հովհաննես առաքյալի կյանքից դրվագներ։ Այն 1769-ից հետո բազմիցս վերանորոգվել է։ Մնացած երկու պորտալները խիստ տուժել են 16-րդ դարում։
