* «Ես հաճախ եմ կարդում այն ղեկավարների մասին, որոնք բողոքում են աշխատակիցների անհարգալից վերաբերմունքից: Զինվորական ծառայությանս ժամանակ իմ ստացած դասերից մեկն ասում է՝ մինչեւ հարգանքի վայելելը, նախ պետք է հարգանք դրսեւորել: Հարգանք արտահայտելու պատրաստակամությունը եւ անհարգալից վարքի բոլոր ձեւերի հանդեպ անհանդուրժողականությունը իմ զինվորական կրթության ծրագրի կարեւոր կետերից էին» (Ռոբերտ Կիյոսակի):
* «Արտադրել չի նշանակում էժան գնել եւ թանկ վաճառել: Դա նշանակում է գնել հում նյութեր՝ հարմար գներով, եւ հնարավորինս չնչին լրացուցիչ ծախսերով վերածել բարձրորակ արտադրանքի, որն այնուհետեւ տարածվում է սպառողների շրջանում: Շահույթի հետեւից ընկնել, դիմել սպեկուլյացիայի եւ անազնվաբար վարվել՝ նշանակում է միայն բարդացնել արտադրության ընթացքը» (Հենրի Ֆորդ):
* «Ըստ էության, կառավարման ո՛չ անվանումը, ո՛չ էլ ձեւը որեւէ դեր չեն խաղում: Պետությունը լավ կկառավարվի, եթե հաջողվում է հասնել այն բանին, որ բոլոր քա-ղաքացիներն իրենց անձնական փորձով զգան արդարությունը ինչպես անձի իրա-վունքների պաշտպանության, այնպես էլ հարկերի գանձման, կորուստների փոխհա-տուցման եւ այլ հարցերում» (Նապոլեոն Բոնապարտ):
* «Իրենց կյանքում ամենամեծ ներդրում անողները նրանք են, ովքեր, թեպետ վա-խենում են դռան թակոցից, այնուամենայնիվ, պատասխանում են դրան….Մենք մե-ծավ մասամբ չենք պատկերացնում կամ չենք գիտակցում մեր սեփական ներուժը…. Մեզանից ամեն մեկն անչափելի ուժ ունի եւ ընդունակություն` վերափոխելու սեփա-կան կյանքը» (Սթիվեն Քավի):
* «Արդյոք դուք խորհրդի համար կդիմե՞ք ամեն մեկին, ով ձեր կարծիքին չէ: Անտարակույս՝ ոչ: Դուք կդիմեք միայն նրան, ում հարգում եք: Դուք գիտեք, որ թեպետ նա ձեզ պես չի մտածում, բայց նրանից սովորելու բան կա: Հակաճառելով ձեզ, նա ցույց կտա ձեր դատողությունների խոցելի տեղը եւ կստիպի լավ խորհել ստեղծված իրավիճակի շուրջ» (Իցհակ Ադիզես):
* «Ինքն իրեն եւ իր աշխատանքին հավատարիմ լինելը մեծ արժեք է: Չմոռանաք՝ արժեքները հարկավոր է պաշտպանել: Ոչ ոք եւ երբեք ձեզ չի ասի, թե դյուրին է սեփական համոզմունքներին հավատարիմ մնալը, բայց ես վստահ եմ, որ դա անհրաժեշտ է: Ինչ վերաբերում է մնացածին, ինքներդ եք որոշում, թե ինչ եք անում եւ ում համար: Դա հստակեցրեք մինչեւ վերջ: Այդժամ դուք վաղ թե ուշ հարստանալու եք՝ բառիս ամենատարբեր նշանակությամբ» (Դոնալդ Տրամպ):
* «Հույզերի կառավարումը առաջնորդի կարեւորագույն հմտությունն է: Որքան էլ տարօրինակ է, հույզերի չափազանց սուղ դրսեւորումը նույնքան խնդիրներ է հարուցում, որքան բուռն դրսեւորումը: Սատկած ձկան հետ հաղորդակցումը նույնքան տհաճ է, որքան մոլեգնած առյուծի հետ: Այդուհանդերձ, շատերն են հակվում այդ ծայրահեղություններից մեկին կամ մյուսին» (Մանֆրեդ դը Վրիս):
* «Խելամիտ մարդը կարողանում է բավարարություն գտնել իր ձեռք բերածից եւ զուրկ է ավելին ձեռք բերելու անհագ ծարավից, ահա թե ինչու հանգամանքների դժբախտ համադրման պահին նա չի ընկրկում բախտի հարվածներից եւ չի հուսահատվում» (Էմիլ Դյուրկհեյմ):
* «Հարկավոր է պահպանել հավասարակշռությունը մրցակցության վրա հիմնված հաջողակ հասարակության եւ մարդկանց հանդեպ կարեկցանքով բնորոշվող հա-մախմբված հասարակության միջեւ: Սա պահանջում է վճռի կայացում՝ գործարքի կամ սոցիալական պայմանագրի կնքում: Ամեն մի հասարակություն ինքն է պարտավոր գտնել հավասարակշռության կետը: Սուր մրցակցության եւ անհարկի հավասարության երկու ծայրահեղությունների միջեւ կա ոսկի միջինը: Այդ կետը տեղաշարժվելու է՝ ժամանակի ընթացքում եւ արժեքների փոփոխության համեմատ» (Լի Կուան Յու):
Պատրաստել է Վ. ՄԻՐԶՈՅԱՆԸ
