Պատմության հետագծով

-1818 թ. փետրվարի 12-ին Չիլին հռչակում է անկախություն:

-1832 թ. փետրվարի 12-ին Էկվադորը գրավում է Գալապագոսի կղզիները:

-1899 թ. փետրվարի 12-ին Գերմանական կայսրությունն Իսպանիայից գնեց Կարոլինյան եւ Մարիանյան կղզիները:

-1950 թ. փետրվարի 12-ին ստեղծվեց Եվրոպական հեռարձակողների միությունը:

-1988 թ. փետրվարի 12-ին Ստեփանակերտում տեղի ունեցավ ժողովրդական առաջին զանգվածային ցույցը ԼՂԻՄ-ը Հայաստանի հետ վերամիավորելու պահանջով:

-1935 թ. փետրվարի 12-ին ծնվել է Հրանտ Մաթեւոսյանը՝ հայ ճանաչված գրող, արձակագիր, կինոսցենարիստ (մահ.՝ 2002 թ.):

-1429 թ. փետրվարի 12-ին Հարյուրամյա պատերազմի ժամանակ տեղի ունեցավ Ռուվրեի ճակատամարտը, որտեղ անգլիացիները հաղթանակ տարան ֆրանսիացիների նկատմամբ:

-1809 թ. փետրվարի 12-ին ծնվել է Չարլզ Դարվինը՝ անգլիացի բնագետ եւ ճանապարհորդ, առաջիններից մեկն է, որ գիտակցել եւ պատկերավոր դրսեւորել է, որ կենդանի օրգանիզմների բոլոր տեսակները էվոլյուցիայի են ենթարկվում ընդհանուր նախնիներից։ Իր տեսության մեջ, որի առաջին լայնածավալ շարադրումը տպագրվել է 1859 թ. «Տեսակների ծագումը» գրքում (ամբողջական անունը՝ «Տեսակների ծագումը բնական ընտրության ճանապարհով կամ կյանքի համար պայքարելիս բարենպաստ ցեղերի գոյատեւումը»), Դարվինը էվոլյուցիայի հիմնական շարժիչ ուժ է համարել բնական ընտրությունը եւ անորոշ փոփոխականությունը։ Էվոլյուցիայի գոյությունը ճանաչվել է գիտնականների մեծամասնության կողմից դեռ Դարվինի կենդանության ժամանակ, այն դեպքում, երբ բնական ընտրության տեսությունը, որպես էվոլյուցիայի հիմնական շարժիչ ուժ, ընդհանուր ճանաչում է ստացել միայն 20-րդ դարի 30-ական թթ.։ Դարվինի հայտնագործությունները եւ գաղափարները վերամշակված ձեւով հիմք են ստեղծում էվոլյուցիայի ժամանակակից համադրական տեսության համար եւ կազմում են կենսաբանություն առարկայի հիմքը, որն ապահովում է կենսաբազմազանության տրամաբանական բացատրությունը։ Դարվինի տեսության հետեւորդները զարգացնում են էվոլյուցիոն մտքի ուղղությունը, որը կրում է իր անունը (դարվինիզմ)։

-1909 թ. փետրվարի 12-ին ծնվել է Արամ Ղանալանյանը՝ հայագետ, գրականագետ, բանահավաք։ Բանասիրական գիտությունների դոկտոր (1970)։ ՀԽՍՀ ԳԱ թղթակից անդամ (1965 թ.), ՀԽՍՀ ԳԱ ակադեմիկոս (1977 թ.)։ ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ (1967 թ.)։